تاثیر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری، استرس ادراک شده و تاب آوری کارکنان زن بیمارستان

مقدمه: کارکنان بیمارستان در مقایسه با کارکنان بسیاری از سازمان های دیگر و کارکنان زن در مقایسه با کارکنان مرد با استرس ها و تنش های بیشتری مواجه هستند که این عوامل باعث افت سلامت آنان می شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری، استرس ادراک شده و تاب آوری کارکنان زن بیمارستان بود. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون شامل گروه های مداخله و کنترل بود. جامعه پژوهش کارکنان زن بیمارستان گنجویان شهر دزفول در سال ۱۳۹۷ بودند که ۳۰ نفر از آنها با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی با کمک قرعه کشی به دو گروه مساوی (هر گروه ۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های انعطاف پذیری، استرس ادراک شده و تاب آوری بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه بیست و یک به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: گروه های مداخله و کنترل از نظر انعطاف پذیری، استرس ادراک شده و تاب آوری تفاوت معناداری داشتند. به عبارت دیگر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث بهبود معنادار انعطاف پذیری (۰/۰۰۱P<، ۱۸۵/۴۰۵F=)، تاب آوری (۰/۰۰۱P<، ۱۶۸/۶۸۸F=) و استرس ادراک شده (۰/۰۰۳P<، ۱۰/۷۳F=) در کارکنان زن بیمارستان شد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده تاثیر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود انعطاف پذیری، استرس ادراک شده و تاب آوری در کارکنان زن بیمارستان بود. در نتیجه برای ارتقای انعطاف پذیری و تاب آوری و برای کاهش استرس ادراک شده می توان از روش آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده کرد.  

Keywords:

Acceptance and Commitment , Female Employees , Flexibility , Hospital , Resilience , Stress , استرس , انعطاف پذیری , بیمارستان , تاب آوری , پذیرش و تعهد , کارکنان زن