تاثیر یک دوره تمرینات ورزشی هوازی و مقاومتی همزمان برمیزان استروژن و هموستاز گلوکز زنان یائسه مبتلا به اختلال گلوکز خون

مقدمه: یافته ها در مورد میزان مطلوب تمرینات ورزشی جهت درمان افراد دچار اختلال در میزان قند خون ناشتا هنوز کافی نبوده و نیازمند مطالعات بیشتری است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر یک دوره تمرینات ورزشی هوازی و مقاومتی همزمان برمیزان استروژن و هموستاز گلوکز زنان یائسه مبتلا به اختلال گلوکز خون بود. روش کار: ۲۲ زن یائسه چاق و دارای اضافه وزن به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و سپس به شکل تصادفی به دو گروه کنترل (۱۰ نفر) و تمرین (۱۲ نفر) تقسیم شدند. سطح گلوکز خون آزمودنی ها بین ۱۰۰ الی ۱۲۶ میلی گرم بر دسی لیتر بود. گروه تمرینی، برنامه تمرینی شامل یک دوره هشت هفته ای، سه جلسه در روز و به مدت ۹۰ دقیقه را اجرا کردند. قبل و بعد از دوره تمرین، میزان وزن، شاخص توده بدن، حداکثر اکسیژن مصرفی، گلوکز ناشتا، میزان سرمی انسولین و استرادیول، HOMA-IR و میزان هموگلوبین A۱c تمامی نمونه ها سنجیده شد. از آزمون کواریانس یک راهه جهت تجزیه تحلیل آماری استفاده شد. سطح معنی داری ۰۵/۰ ≥ α در نظر گرفته شد. یافته ها: ۸ هفته تمرین همزمان هوازی – مقاومتی به طور معنی داری موجب کاهش وزن، شاخص توده بدن، افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی، استرادیول سرمی و بهبود هموستاز گلوکز خون در گروه تمرین شد (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات ورزشی هوازی –مقاومتی همزمان موجب بهبود معنی دار هموستاز گلوکز، میزان استرادیول سرم و ترکیب بدن در زنان یائسه مبتلا به اختلال گلوکز خون می شود. بنابراین از این نوع تمرینات ورزشی می توان جهت بهبود هموستاز قند خون در زنان یائسه استفاده کرد.

Keywords:

Blood Glucose , Exercise Training , Menopause , Estradiol , گلوکز خون , تمرینات ورزشی , یائسگی , استرادیول