میلاد برجی - Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
محسن مرادی - Ilam University of Medical Sciences, Ilam, Iran
کیومرث مهدیان - Ilam University of Medical Sciences, Ilam, Iran
کاوه بهمن پور - Sanandej Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran
ساسان ناوخاصی - Sanandej Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran
ابراهیم سلیمی - Ilam University of Medical Sciences, Ilam, Iran

مقدمه: با توجه به اینکه در دوران سالمندی، زمان کمتری صرف فعالیت های مرتبط با شغل می شود و سالمندان وقت آزاد بیشتری را دارند، به همین دلیل مشارکت اجتماعی آنها از افراد غیر سالمند لذت بخش تر می باشد. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه مشارکت اجتماعی سالمندان وابسته و مستقل در سال ۱۳۹۴ انجام شد. روش کار: در پژوهش توصیفی-مقطعی حاضر، ۱۲۰ نفر از سالمندان استفاده کننده و بدون نیاز به وسایل کمک حرکتی شهر ایلام به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ارزیابی عادات زندگی افراد سالمند بود که در مطالعات قبلی روایی و پایایی آن تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده ها، توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و با استفاده از آزمونهای آماری t-test (برای متغیرهای دو گروهی) و ANOVA (برای متغیرهای بیشتر از دو گروه) انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد مشارکت اجتماعی در سالمندان مستقل و وابسته از نظر وسایل کمک حرکتی اختلاف آماری معنی داری داشت (۰/۰۵> P) و سالمندانی که از وسایل کمک حرکتی استفاده نمی کردند، مشارکت اجتماعی بیشتری را داشتند. بین مشارکت اجتماعی افراد سالمند با سن (۰/۰۰۱= P)، جنس (۰/۰۰۱= P)، تحصیلات (۰/۰۰۱= P) ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (۰/۰۵> P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از وسایل کمک حرکتی می تواند بر مشارکت اجتماعی سالمند تاثیر داشته باشد. با توجه به اینکه مشارکت اجتماعی سالمندانی که از وسایل کمک حرکتی استفاده کرده اند، کمتر می باشد لازم است مطالعات بیشتر درباره علل این امر انجام گیرد.

Social Participation, Elderly, Mobility Aids, مشارکت اجتماعی, سالمندی, وسیله کمک حرکتی