مقایسه «بسته درمانی تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و درمان پذیرش و تعهد» با «درمان شناختی رفتاری» بر افسردگی و هموگلوبین گلیکوزیله در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: دیابت از بیماری های مزمن می باشد که تمام جنبه های زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه «بسته درمانی تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و درمان پذیرش و تعهد» با «درمان شناختی رفتاری» بر افسردگی و هموگلوبین گلیکوزیله در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد.  روش کار: پژوهش حاضر به روش نیمه تجربی ۳ گروهی با پیش آزمونها پس ازمون و پیگیری ۲ ماهه اجرا شد. ۴۷ زن مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی دیابت شهید اصغر شعبانی در شهر اصفهان در سال ۱۳۹۶ به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. سپس با انتساب تصادفی ساده و استفاده از روش قرعه کشی در ۳ گروه درمان، «درمان تلفیقی، درمان متمرکز بر شفقت و درمان پذیرش و تعهد» و «درمان شناختی رفتاری» و کنترل جایگزین شدند. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی، «سیاهه افسردگی بک» (Beck Depression Inventory-II) و آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱C) جمع آوری شد. هر ۲ گروه جداگانه ۱۰ جلسه ۲ ساعت در هفته مداخله درمانی دریافت کردند. گروه کنترل هیچ گونه مداخله درمانی دریافت نکرد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه۲۴ تحلیل شد. یافته ها: نمره افسردگی شرکت کنندگان گروه های مداخله در پس آزمون «درمان تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و درمان پذیرش و تعهد» و «درمان شناختی رفتاری»، کاهش معنا داری نسبت به گروه کنترل داشتند (۰۵/۰>P). همچنین، تاثیر روش «درمان تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و درمان پذیرش و تعهد»  به طور معنا داری بیشتر از «درمان شناختی رفتاری» بر افسردگی بود (۰۵/۰>P). اما در مورد هموگلوبین گلیکوزیله نتایج نشان داد که نمره شرکت کنندگان گروه های مداخله در پس آزمون «درمان تلفیقی درمان متمرکز بر شفقت و درمان پذیرش و تعهد» و «درمان شناختی - رفتاری»، تفاوت معنا داری نسبت به گروه کنترل نداشتند (۰۵/۰افسردگی را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش داد. بنابراین، بکارگیری از این  روش برای کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت پیشنهاد می گردد.