اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک بر کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی
Publish place: Journal of Health Promotion Management، Vol: 9، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 246
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-9-3_001
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
Abstract:
چکیده
مقدمه: بارزترین شیوه ی تغییر رفتار در کودکان، بازی درمانی می باشد. یکی از این روش ها، بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک برکیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی است.
روش کار: روش پژوهش، تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی کودکان پیش دبستانی شهرمیانه در سال ۱۳۹۷ بود . از میان آن ها تعداد ۳۲ تن به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۶) و کنترل (۱۶) قرار گرفتند. گروه مداخله در ۱۰ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای با "بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک" آموزش دیدند و این فرآیند اجرا شد، اما گروه کنترل آموزشی ندیدند. "پرسشنامه کیفیت زندگی کودکان پیش از دبستان" (۵-۱) ساله (TNO-AZL Preschool Children Quality of Life Questionnaire(TAPQOL در مرحله پیش آزمون و پس آزمون، توسط والدین کودکان پاسخ داده شد. روایی محتوا و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۰ انجام پذیرفت.
یافته ها: بین میانگین نمرات در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (P<۰/۰۱). یافته ها حاکی از اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک در ارتقا کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی دارد.
نتیجه گیری: با توجه به اثرگذاری مطلوب"بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک" بر افزایش ارتقا کیفیت زندگی کودکان پیش دبستانی، پیشنهاد می شود از این روش درمانی به عنوان یکی از راهکارهای ارتقا کیفیت زندگی کودکان استفاده شود.
Keywords:
Parent-child relationship-based play therapy , Quality of life , Preschool children. , بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک , کیفیت زندگی , کودکان پیش دبستانی.
Authors
زهرا اوروجی اقدم
Master of Clinical Psychology, Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran
اکبر عطادخت
Associate Professor, Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran .
سجاد بشرپور
Associate Professor, Department of Psychology, Faculty of Education and Psychology, Mohaghegh Ardabili University, Ardabil, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :