مهتاب مروجی - گروه روان شناسی، واحد بین الملل کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران
محمد حاتمی - Associate Professor, Department of Clinical Psychology, Kharazmi University, Tehran, Iran
مروارید احدی - استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران، ایران
محمدرضا صیرفی - استادیار، گروه روان شناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، استان البرز، ایران.
حسین چیتی - استادیار، فوق تخصص غدد و متابولیسم بزرگسالان، مرکز تحقیقات بیماری های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران.

مقدمه: پایه اصلی در مدیریت دیابت، خودمراقبتی و آموزش بیماران است. از آنجایی که مصاحبه انگیزشی راهبرد موثری برای توانمندسازی بیمار جهت خودکارآمدی بیشتر و ایجاد تغییرات رفتاری مثبت است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی مصاحبه انگیزشی به روش گروهی بر پیامدهای کلینیکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ انجام شد. روش کار: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود که در سال ۱۳۹۸ در شهر زنجان انجام شد. از بین مراجعین به درمانگاه غدد و مرکز تحقیقات متابولیک بیمارستان ولیعصر زنجان، ۶۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع یک و دو بصورت مبتنی بر هدف و براساس معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند. سپس شرکت کنندگان در هر دو گروه دیابت نوع ۱ و ۲ به طور تصادفی به گروه های تجربی و کنترل (۱۵نفر)، تقسیم بندی شدند. داده ها از طریق پرسشنامه جمعیت شناختی، تعیین شاخص توده بدنی و نیز آزمایش قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله جمع آوری شد. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ تحلیل شد. یافته ها: قند خون، هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص توده بدنی یک هفته و دوماه بعد از مصاحبه انگیزشی در هر دوگروه مبتلایان به دیابت نوع ۱ و ۲ کاهش داشته  است. بین گروه های تجربی و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: تاثیر مصاحبه انگیزشی بعنوان یک رویکرد مداخله ای جهت ایجاد تغییرات رفتاری مثبت  و نیز کنترل بهتر بیماری دیابت است. لذا بکارگیری آن برای پیشگیری از بروز عوارض جبران ناپذیر دیابت توصیه می شود.  

Motivational interview, Type ۱ and Type ۲ diabetes, Body Mass Index, Blood Glucose, HbA۱c., مصاحبه انگیزشی, دیابت نوع ۱و۲, شاخص توده بدنی, قند خون, هموگلوبین گلیکوزیله.