بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر بخشش بر افزایش سازگاری زنان پس از طلاق
Publish place: Journal of Health Promotion Management، Vol: 9، Issue: 2
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 212
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-9-2_002
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
Abstract:
مقدمه: از آنجا که طلاق روند رو به رشدی را در جامعه ما طی می کند و زنان در این فرآیند آسیب های اجتماعی و روانشناختی بیشتری را متحمل می شوند، بنابراین، بهبود زندگی و سازگاری آنها پس از طلاق ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی برافزایش سازگاری زنان مطلقه بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری موردمطالعه کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به مرکز مداخله بحران مرکز بهزیستی شهرستان تربت حیدریه در سال ۱۳۹۵ بودند. نمونه پژوهش ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین متقاضیان واجد شرایط برای شرکت در دوره مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در ۶ جلسهی ۹۰ دقیقهای مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی شرکت کردند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه "سازگاری پس از طلاق فیشر"( the Fisher's divorce adjustment scale) بود. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی در افزایش احساس رهایی از رابطه قبلی، کاهش احساس خشم، عبور از مرحله سوگ، افزایش اعتماد اجتماعی، خود ارزشمندی اجتماعی، افزایش ارزش خود و به طورکلی سازگاری پس از طلاق، تاثیر معناداری دارد (۰۵/۰>p).
نتیجه گیری: مشاوره گروهی مبتنی بر بخشش سازگاری زنان پس از طلاق را افزایش می دهد. بنابراین، پیشنهاد می شود از جلسات مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی به منظور افزایش سازگاری و کاهش مشکلات پس از طلاق استفاده شود.
Keywords:
Authors
لیلی وفایی
MSc. of Family Counseling, Department of Counseling, Humanities Faculty, University of Bojnord, Bojnord, Iran.
علی اکبر سلیمانیان
Associate professor, Department of Counseling, Humanities Faculty, University of Bojnord, Bojnord, Iran
علی محمد زاده ابراهیمی
Department of Counseling, Humanities Faculty, University of Bojnord, Bojnord, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :