همبستگی تنش شغلی و کیفیت زندگی پرستاران بخش های ویژه مراقبتی بیمارستان های علوم پزشکی شهر زنجان

مقدمه: تنش شغلی، بیماری قرن ۲۱ است که کیفیت زندگی انسان را تحت تاثیر خود قرارمی دهد. هدف از این پژوهش تعیین همبستگی تنش شغلی و کیفیت زندگی پرستاران بخش های ویژه مراقبتی بیمارستان های علوم پزشکی شهر زنجان است. روش کار: روش انجام پژوهش توصیفی– همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شاغل در بخش های ویژه مراقبتی بیمارستان های علوم پزشکی شهر زنجان در سال ۱۳۹۴ است. نمونه های این پژوهش، با استفاده از فرمول کوکران ۱۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. جمع آوری داده ها به وسیله "پرسشنامه تنش شغلی" (Job Stress Questionnaire) و "فرم کوتاه ۳۶ سوالی" (Short Form ۳۶ SF- ۳۶) انجام گردید که روایی و پایایی ابزارها در پژوهش های قبلی تایید شده بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۰ تحلیل شد. یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون بین تنش شغلی و کیفیت زندگی در پرستاران شاغل در بخش های ویژه مراقبتی بیمارستان های علوم پزشکی زنجان برابر ۴۳/۰ بوده که با توجه به مقدار ۰.۰۵ ≤ P-value معنادار می باشد. میانگین کیفیت زندگی پرستاران و تنش شغلی در بین پرستاران مرد و زن تفاوت معنی داری دارد. بعبارت دیگر، کیفیت زندگی پرستاران زن به دلیل بالا بودن تنش شغلی، در مقایسه با پرستاران مرد پایین تر می باشد. نتیجه گیری: بین تنش شغلی و کیفیت زندگی پرستاران همبستگی معنادار، و بین کیفیت زندگی و همچنین تنش شغلی در پرستاران مرد و زن تفاوت معناداری وجود دارد. به این صورت که با افزایش تنش شغلی، کیفیت زندگی در این پرستاران کاهش پیدا می کند. لذا برگزاری جلسات آموزشی و کارگاهی به منظور کاهش تنش شغلی و افزایش کیفیت زندگی برای پرستاران، پیشنهاد می گردد.

Keywords:

Job Stress , Intensive Care Units , Quality of Life , تنش شغلی , بخش های ویژه مراقبتی , کیفیت زندگی