تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر میزان رضایتمندی دانشجویان پرستاری از برقراری ارتباط با بیماران

مقدمه: مهارت برقراری ارتباط دانشجویان پرستاری سبب افزایش رضایتمندی آن هادر ارائه مراقبت می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی برمیزان رضایتمندی دانشجویان پرستاری ازبرقراری ارتباط با بیماران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با یک گروه، به روش پیش آزمون وپس آزمون انجام شد. تعداد نمونه ها ۳۵ نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر درسال تحصیلی ۹۴- ۹۳ بود (۲۰۰ نفر) که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه سه قسمتی جمع آوری گردید: اطلاعات جمعیت شناختی،"آزمون مهارت های ارتباطی کوئین دام ("Queen-Dom Communication Skills Test) که روایی و پایایی آن در مطالعات گذشته سنجیده شده و پرسشنامه پژوهشگر ساخته "رضایت دانشجویان پرستاری در برقراری ارتباط با بیماران" (Nursing Students Satisfaction in Communicating with Patients) بود. روایی پرسشنامه به روش روایی محتوا با نظر خواهی از ۱۰ تن از مدرسین دانشگاه آزاد اسلامی تهران و پایایی آن با آلفای کرونباخ با ۱۰ نفر از دانشجویان محاسبه شد. داده ها با نرم افزار اس پس اس اس نسخه ۲۱ تحلیل شد. یافته ها: میانگین رضایتمندی دانشجویان پرستاری در برقراری ارتباط با بیماران بستری و ابعاد آن درپیش آزمون از ۴۸/۲ برای شرایط بالینی بیمار (کمترین) تا ۴۶/۳ برای ارتباط کلامی با بیماران (بیشترین) بود. در پس آزمون میانگین متغیرها ۶۸/۳ برای شرایط بالینی بیمار تا ۵۰/۴ برای ارتباط کلامی با بیماران بود. میانگین رضایتمندی در پس آزمون بیشترازحد متوسط بود (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: آموزش مهارت ارتباطی به دانشجویان پرستاری سیب افزایش رضایتمندی آن ها در برقراری ارتباط با بیماران می شود. توصیه می گردد مسئولان ومدرسان پرستاری به آموزش مهارت های ارتباطی در دروس نظری و عملی توجه بیشتری نمایند.

Keywords:

Communication , Students , Satisfaction , Training , ارتباط , دانشجویان , رضایت , آموزش