بررسی عملکرد بالینی پرستاران بخش های ویژه بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی شهرقزوین: براساس الگوی سینرژی

مقدمه: ارتقا کیفیت مراقبت ها یکی از چالش های نظام ارایه خدمات مراقبت بهداشتی است و عملکرد پرستاران یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار بر کیفیت مراقبت هاست. این مطالعه با هدف تعیین عملکرد بالینی پرستاران در بخش های ویژه در بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی شهر قزوین بر اساس الگوی سینرژی انجام گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی است و نمونه گیری آن به روش سرشماری انجام گردیده شده است. کلیه ۱۹۱ پرستار شاغل در بخش های CCU و ICU و اورژانس بیمارستان های آموزشی و غیرآموزشی شهر قزوین در سال۱۳۹۳ در این پژوهش شرکت داشتند. ابزار مورد استفاده "پرسشنامه عملکرد بالینی پرستاران" Nurse’s Clinical Performance Questionnaire” NCPQ“ بود. روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تایید شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ تحلیل گردید. یافته ها: در بیمارستان های آموزشی و غیرآموزشی پایین ترین سطح عملکرد بالینی پرستاران در حیطه بررسی بالینی به ترتیب (۴/۳۱±۵۵/۷۶) و (۹/۳۰±۳/۷۸) بود. پرستاران بالاترین سطح عملکرد بالینی را در بیمارستان های آموزشی در حیطه حمایت (۴/۱۸±۴۰/۸۹) و در بیمارستان های غیرآموزشی در حیطه پاسخ به تفاوت ها (۵/۲۰±۷۴/۸۹) داشتند. نتیجه گیری: در این مطالعه ۱۵ درصد عملکرد نامطلوب مربوط به بیمارستانهای آموزشی و ۱۰ درصد مربوط به بیمارستان های غیرآموزشی بود. سطح عملکرد بالینی پرستاران بخش های اورژانس در مقایسه با بخش های آی سی یو و سی سی یو پایین تر بود. پیشنهاد می شود آموزش مهارت های بالینی ویژه این گروه از پرستاران مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

Nursing Clinical performance , Critical Care units , Synergy Model , عملکرد بالینی پرستاران , بخش ویژه , الگوی سینرژی