ابراهیم احمدی - Department of Motor Behavior, Physical Education and Sport Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
علیرضا فارسی - Department of Motor Behavior, Physical Education and Sport Sciences Faculty, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
سید محمد کاظم واعظ موسوی - Department of Physical Education and Sport Sciences, Human Sciences Faculty, Imam Hosein University, Tehran, Iran.

مقدمه: کنترل اضطراب بازیکنان طی مسابقات یکی از عوامل موفقیت تیم می باشد. لذا هدف این مطالعه تعیین تاثیر تمرین بازخورد زیستی تغییر ضربان قلب و آرام سازی عضلانی بر اضطراب حالتی- رقابتی بود. مواد و روش ها: این پژوهش با روش نیمه تجربی و طرح پیش آزمون- پس آزمون و با نمونه گیری در دسترس انجام شد. در این مطالعه ۱۸ بازیکن فوتبال دانشگاهی با دامنه سنی (۱۹-۲۶) سال مشارکت داشتند. آزمودنی ها در سه گروه بازخورد زیستی تغییر ضربان قلب، آرام سازی و ترکیبی از این دو روش تمرینی به صورت تصادفی تقسیم شدند (هر گروه ۶ نفر). قبل و بعد از مداخله، "سیاهه اضطراب حالتی رقابتی-۲" "Competitive State Anxiety Inventory-۲" توسط آزمودنی ها تکمیل شد و داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نشان داده شد که در همه گروه ها اضطراب شناختی، اعتماد به نفس کاهش معنی دار و اضطراب جسمانی افزایش معنی داری داشته است. همچنین بین دو گروه آرام سازی و ترکیبی تفاوت معنی داری وجود داشت. اما بین گروه ها در اضطراب شناختی و جسمانی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: هر سه روش تمرینی موجب کاهش اضطراب شناختی، اعتماد به نفس و افزایش اضطراب جسمانی شد. پیشنهاد می شود پژوهشی با مدت زمان و جلسات تمرینی بیشتر از ۷ جلسه انجام شود.

Biofeedback, Heart rate, Relaxation, Anxiety, بازخورد زیستی، ضربان قلب، آرام سازی، اضطراب