تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به آسم

  مقدمه: آسم شایع ترین بیماری مزمن دوران کودکی است که بر کیفیت زندگی بیماران و خانواده های آن ها تاثیر می گذارد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به آسم انجام شد.  مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که ۱۷۲ کودک ۱۲-۶ ساله مبتلا به آسم به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و بر اساس مراجعه به کلینیک آسم و آلرژی بیمارستان افضلی پور کرمان به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات جمیت شناسی و "پرسشنامه کیفیت زندگی کودکان مبتلا به آسم" “PAQLQ: Pediatric Asthma Quality of Life Questionnaire”  بود. روایی محتوای ابزار با نظر سنجی از ۱۰ نفر از صاحب نظران و پایایی با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ (۸۰/۰) مورد تایید قرار گرفت. الگوی توانمندسازی شامل ۴ مرحله (افزایش دانش، خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی) از طریق بحث گروهی، نمایش و مشارکت آموزشی برای گروه مداخله اجرا و پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله تکمیل گردیدند. برای تحلیل داده ها از SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد.   یافته ها: قبل از مداخله دو گروه مداخله و کنترل از نظر متغیرهای جمعیت شناسی و میانگین نمرات کیفیت زندگی همسان شدند. اختلاف معناداری بعد از مداخله از نظر میانگین نمرات کیفیت زندگی مختص آسم بین دو گروه مشاهده گردید (۰۵/۰P<). بعلاوه، قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله از نظر نمرات کیفیت زندگی تفاوت معناداری (۰۰۱/۰P<) مشاهده شد.   نتیجه گیری: اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در افزایش کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به آسم در ابعاد مختلف نشانه های جسمی، محدودیت فعالیت و عملکرد عاطفی موثر بود. لذا پیشنهاد می شود برای سایر بیماری ها نیز اجرا شود.   

Keywords:

Family center empowerment model , Quality of life , Asthma , School age children. , الگوی توانمندسازی خانواده محور , کیفیت زندگی , آسم , کودک سن مدرسه