سارا صراحتی
فرهاد حسین پناه
اکبر بیگلریان
مریم برزین
عنایت اله بخشی

 چکیده مقدمه: در قرن ۲۱، چاقی با روند رو به رشد میباشد و یکی از بزرگترین چالشهای سلامت در جهان به شمار میآید. هدف از این مطالعه تعیین عوامل مرتبط با چاقی در خانوادههای ساکن شهر تهران می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی،چاقی به عنوان تابعی از سن، جنسیت، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و سیگاری بودن برای برآورد نسبت شانس چاقی (Obesity odds ratio) در دادههای  TLGS(مطالعه قند و لیپید تهران) بکار رفته است. در این پژوهش بخشی از دادههای  TLGS، شامل ۳۹۳۵ خانوار که اعضای آنها سن بالای ۲۰ سال داشته و در فاصله زمانی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷مورد مطالعه قرار گرفته اند(۸۸۷۵ نفر)، بررسی شدند. وزن و قد بهترتیب با استفاده از ترازوی الکترونیکی دیجیتالی و متر نواری اندازهگیری شد. دور کمر و باسن با استفاده از یک پروتکل استاندارد بوسیله یک فرد آموزش دیده اندازهگیری شد. تمامی تحلیل ها با استفاده از نرمافزارهای  SPSS نسخه۱۶ و SAS نسخه ۱/۹ انجام گرفت. یافتهها: میانگین نمایه توده بدنی در مردان برابر ۵۹/۲۶ (کیلوگرم بر متر مربع) و در زنان برابر ۹۶/۲۷ (کیلوگرم بر متر مربع) میباشد. نسبت شانس چاقی برای سن، زنان و افراد متاهل بهترتیب برابر ۰۱/۱ (۰۰۱/۰>P)، ۱۰/۲ (۰۰۱/۰>P) و ۵۳/۱ (۰۰۱/۰>P) میباشد. یک ارتباط معکوسی بین سطح تحصیلات و چاقی بدست آمد که نسبت شانس چاقی برابر ۸۳/۰ (۰۲۸/۰>P) و ۵۰/۰ (۰۰۱/۰>P) به ترتیب برای سطح تحصیلات متوسطه و دانشگاهی میباشد. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که عوامل مرتبط با چاقی در این پژوهش با بسیاری از مطالعات در کشورهای دیگر مطابقت دارد. بنابراین،کاهش چاقی با توجه به عوامل مرتبط با آن بایستی در برنامهریزی های بهداشتی مد نظر قرار گیرد. 

Obesity, Odds ratio, Body Mass Index, چاقی، نسبت شانس، نمایه توده بدنی