اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو بر مشکلات تنظیم هیجان در افراد دارای خودآسیب رسانی به قصد غیرخودکشی

مقدمه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که نقص در تنظیم هیجان در رفتارهای خودآسیب­رسان به قصد غیرخودکشی نقش دارد و این افراد از خودزنی به عنوان راهبردی برای خلاصی از هیجان­های منفی استفاده می­کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان­درمانی پویشی کوتاه­مدت فشرده دوانلو بر مشکلات تنظیم هیجان در افراد خودآسیب­رسان به قصد غیرخودکشی بود. روش کار ­: بدین منظور در چهارچوب طرح تجربی تک­آزمودنی خطوط چندگانه با ورود پلکانی ۵ نفر از مراکز مشاوره استان البرز با استفاده از ابزارهای تشخیصی مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID-II) و پرسشنامه شخصیت میلون (MCMI-III) بر اساس روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت انفرادی طی ۲۰ جلسه تحت مداخله روان­درمانی پویشی کوتاه­مدت فشرده قرار گرفتند و در شش مرحله­ (قبل از درمان، بعد از جلسه­های ۴، ۸، ۱۲، ۱۶ و ۲۰ و ۲ ماه پیگیری به وسیله پرسشنامه­های­ مشکلات تنظیم هیجان (DERS) و سیاهه رفتارهای خودآسیب­رسان (ISAS) ارزیابی شدند. به منظور تحلیل داده­ها از شاخص­های تغییر روند، شیب، بازبینی نمودارها و برای تعیین معناداری بالینی از شاخص کوهن، درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد. یافته­ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که روان­درمانی پویشی کوتاه­مدت فشرده بر افزایش تنظیم هیجان و کاهش رفتارهای خودآسیب­رسان افراد دارای رفتارهای خودآسیب­رسان به قصد غیرخودکشی موثر است. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می­توان گفت روان­درمانی پویشی کوتاه­مدت فشرده گزینه مناسبی برای افزایش تنظیم هیجان و کاهش رفتارهای خودآسیب­رسان در افراد دارای رفتارهای خودآسیب­رسان به قصد غیرخودکشی می­باشد.

Keywords:

intensive short-term dynamic psychotherapy , emotion regulation , non-suicidal self-injurious behaviors , روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده , تنظیم هیجان , رفتارهای خودآسیب رسان به قصد غیرخودکشی.