اثربخشی درمان رفتاری– شناختی بر نگرش به روابط فرازناشویی و خشونت در زنان مبتلا به طلاق عاطفی

مقدمه: زنان مبتلا به طلاق عاطفی بیشتر در معرض خطر روابط فرازناشویی و خشونت قرار دارند و یکی از روش­های موثر در پیشگیری و کاهش مسائل وابسته به طلاق عاطفی و بهبود روابط زوجی، درمان رفتاری-شناختی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان رفتاری– شناختی بر نگرش به روابط فرازناشویی و خشونت در زنان مبتلا به طلاق عاطفی انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه­تجربی با طرح پیش آزمون، پس­آزمون و پیگیری با گرو ه­های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان مبتلا به طلاق عاطفی مراجعه کننده به کلینیک های خدمات روانشناختی شهر دزفول در سال ۱۳۹۷ بودند که از میان آنان ۴۰ نفر با روش در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه ۲۰ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش ۱۶ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای به مدت سه ماه درمان رفتاری-شناختی دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده ها با پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی، طلاق عاطفی، خشونت علیه زنان و مقیاس نگرش به خیانت زناشویی جمع آوری و با روش تحلیل واریانس با اندازه­های مکرر در نرم افزار SPSS-۲۴  تحلیل شدند. یافته­ها: یافته ها نشان داد که قبل از درمان بین گروه های آزمایش و کنترل از نظر نگرش به روابط فرازناشویی و خشونت زناشویی تفاوت معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰P). بر اساس نتایج، درمان رفتاری-شناختی باعث کاهش نگرش به روابط فرازناشویی (۰۱۸/۰=P، ۲۷۸/۶=F) و خشونت عیله زنان (۰۰۰۱/۰=P، ۹۸۷/۲۱=F) در زنان مبتلا به طلاق عاطفی شده است.  نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر درمان رفتاری شناختی بر کاهش نگرش به روابط فرازناشویی و خشونت زناشویی در زنان مبتلا به طلاق عاطفی بود. بنابراین، توصیه می گردد که مشاوران و روانشناسان خانواده برای کاهش نگرش به روابط فرازناشویی و خشونت زناشویی در زنان مبتلا به طلاق عاطفی در کنار سایر روش ها همچون زوج درمانی وخانواده درمانی از درمان رفتاری شناختی استفاده کنند. 

Keywords:

Cognitive Behavioral Therapy , Family Therapy , Violence , Divorce , درمان رفتاری شناختی , خانواده درمانی , خشونت , طلاق