نقش واسطه ای ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود در دانشجویان پرستاری

مقدمه: تمایز یافتگی که مهمترین مفهوم نظریه ی سیستم های خانواده است و میزان توانایی فرد در تفکیک فرایندهای عقلی و احساسی خویش از دیگران را نشان می دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود بود. روش کار: روش پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشکده پرستاری علوم پزشکی تهران سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بود. با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده در پژوهش تعداد ۳۰۰ دانشجو به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه­های خود تمایز یافتگی DSI-R، پرسشنامه سبک هویت برزونسکی، پرسشنامه ویژگی های شخصی اسپنس وسبک­های دلبستگی بزرگسالان بود. داده­های جمع آوری شده با استفاده از روش معادلات رگرسیونی تحلیل گردیده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس، سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود رابطه معنی­داری وجود داشت (۰۰۱/۰P≤)، همچنین ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس (۲۰/۰-,β=۰۰۱/۰P≤)، سبک های هویت (۳۱/۰-,β=۰۰۱/۰P≤) و دلبستگی (۱۹/۰-,β=۰۰۱/۰P≤)، بر تمایزیافتگی خود اثر دارند و ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود میانجی گر مناسبی است، به طور کلی مدل پژوهش تایید گردیده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج می­توان بیان نمود که جهت کاهش تمایزیافتگی­خود به عنوان یک عامل روان­شناختی منفی­ توجه به سبک­های هویت و دلبستگی به عنوان یک عامل بین فردیدر زمینه ابعاد شخصیتی دانشجویان پرستاری ضروری است.  

Keywords:

gender-related personality traits , identity styles , attachment , self-differentiation , nurse students. , ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس , سبک های هویت , دلبستگی , تمایزیافتگی خود , دانشجویان پرستاری