مریم اسدی - Tehran Faculty of Nursing and Midwifery
فریبا تباری - Tehran Faculty of Nursing and Midwifery
شیما حقانی - Nursing Care Research Center, Iran University Of Medical Science
فتانه قدیریان - School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences, International Network of Integrated Care in Nursing (INICN)

مقدمه: ملال جنسیتی یا اختلال هویت جنسی یک مشکل روانی پیچیده است و این بیماران به دلیل وجود مسائل جنسیتی و فشارهای وارده به آن ها، بیشتر در معرض خطر مشکلات روانی از جمله اضطراب قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی توانمند سازی بر اضطراب مددجویان تراجنسی تحت هورمون تراپی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که با شرکت ۸۷ بیمار تراجنسی در سال ۱۳۹۷ که در مرکز بهزیستی تهران پرونده داشتند، انجام شد. نمونه های پژوهش بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از توضیح در مورد اهداف و اخذ رضایت کتبی، بیماران به روش طرح بلوک های جایگشتی تصادفی دو درمان با بلوک های چهار تایی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. سپس پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک و سوابق بیماری و اضطراب اشپیل برگر توسط هر دو گروه تکمیل گردید. در گروه مداخله آموزش براساس آموزش مبتنی برالگوی توانمندسازی شامل (درک تهدید، مشکل گشایی ، مشارکت اموزشی و ارزشیابی) انجام شد. سپس به مدت ۳ ماه، پیگیری به صورت تماس تلفنی یکبار در هفته انجام شد. در گروه آزمون ۳ ماه پس از مداخله و در گروه کنترل نیز ۳ ماه پس از پر کردن پرسش نامه اولیه از طریق تکمیل مجدد پرسش نامه ها، نتایج با ستفاده از نرم افزار SPSS ورژن ۱۶ و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ۰۵/۰>P معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، قبل از مداخله، دو گروه از نظر جنس (۰۶۷/۰ = P)، سن (۹۹۹/۰ = P)، وضعیت تاهل (۹۹۹/۰ = P)، وضعیت اشتغال و درآمد (۴۰۹/۰ = P)، سطح تحصیلات (۴۵۷/۰ = P)، مدت زمان تشخیص بیماری (۳۴۱/۰ = P)، مدت زمان مصرف داروهای هورمونی (۹۷۵/۰ = P)، نوع داروهای مصرفی (۱۲۰/۰ = P) و سابقه داشتن جراحی تغییر جنسیت (۹۹۴/۰ = P) تفاوت معنادار آماری نداشته و همگن بودند. پس از اجرای مداخله، در میانگین اضطراب آشکار (۰۴۵/۰ = P) تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنادار بود. اما در رابطه با میانگین اضطراب نهان بین دو گروه تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (۷۳۱/۰ = P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، آموزش براضطراب آشکار مددجویان تاثیر داشت؛ بنابر این پیشنهاد می شود مداخلات آموزشی توسط پرستاران جهت کاهش اضطراب این بیماران بر اساس الگوی توانمندسازی طراحی و اجرا شود.  

Anxiety, Hormone Treatment, Gender Identity Disorder, Gender Dysphoria, هورمون درمانی, اختلال هویت جنسی, ملال جنسی, اضطراب, الگوی توانمندسازی, کارآزمایی بالینی