ارتباط رهبری تحول آفرین و نوآوری فرایند و خدمت در بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: نوآوری بطور گسترده به عنوان کلید موفقیت سازمانها شناخته شده است و سبک رهبری از مهمترین عوامل پویایی، پیشرفت و یا رکود سازمانهاست. سبک رهبری تحول آفرین با ایجاد تحول در سازمان قادر به برانگیختن نوآوری در کارکنان می باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط رهبری تحول آفرین و نوآوری فرایند و خدمت در بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی-همبستگی درسال ۱۳۹۵ انجام شد. محیط پژوهش بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش کلیه کارکنان شاغل در آن (۴۴۰ نفر) بود. تعداد ۲۰۰ آزمودنی به شیوه نمونه گیری از نوع تصادفی و طبقه بندی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، شامل پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آوالیو و پرسشنامه محقق ساخته نوآوری بود که روایی و پایایی آن انجام شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از آزمون های پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در مطالعه حاضر بین رهبری تحول آفرین و نوآوری فرایند و خدمت رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (۰/۰۰۰۱= P). همچنین بین تمامی مولفه های رهبری تحول آفرین (نفوذ آرمانی، ترغیب ذهنی، ملاحظات فردی و انگیزش الهام بخش) با نوآوری فرایند و خدمت ارتباط معنی دار و مثبت وجود داشت. نتایج حاصل از رگرسیون حاکی از آن بود که مدل بکار گرفته شده ارتباط معنی دار رهبری تحول آفرین بر نوآوری فرایند و خدمت را تایید می کند (۰/۰۰۰۱= P). در این مطالعه بین سطح تحصیلات کارکنان و نوآوری رابطه معنی داری دیده شد (۰/۰۰۰۱= P). نتیجه گیری: با توجه به یافته ها پیشنهاد می شود اگر مدیریت ارشد سازمانها سبک رهبری تحول آفرین را بکار گیرند، توانایی ایجاد نوآوری در سازمان افزایش می یابد و به نظر می رسد سازمان به سوی رشد و ترقی پیش می رود.  

Keywords:

Transformational Leadership , Process and Service Innovation , رهبری تحول آفرین , نوآوری فرایند , نوآوری خدمت