تاثیر بازی گروهی بر اضطراب کودکان بستری در بخش های کودکان بیمارستان

مقدمه: بازی از نیازهای اساسی و به عنوان یکی از مهمترین فعالیت ها برای کودکان محسوب می شود. کودکان از طریق بازی می توانند تمایلات خود را آشکار نموده و تخلیه روانی شوند. روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی انجام گرفته است. حجم نمونه در این تحقیق ۸۰ نفربرآورد گردید که ۴۰ نفر در گروه شاهد و ۴۰ نفر در گروه آزمون قرار گرفتند. پرسشنامه اضطراب به نمونه هایی که معیارهای ورود را داشتند داده شد، سپس به صورت تصادفی بلوکی ۸۰ نفر از کودکانی که دچار اضطراب بودند به دو گروه ۴۰ نفره آزمون و شاهد تقسیم شدند سپس بعد از مداخله مجددا پرسشنامه توسط این کودکان تکمیل شد. برنامه بازی طی ۶ جلسه در روزهای دوم و سوم و چهارم بستری کودک در بیمارستان در دو نوبت صبح و عصر و هر بار به مدت ۳۰ دقیقه انجام شد، که در گروه های ۸-۷ نفره با استفاده از اسباب بازی های متناسب با سن و جنس آنها و در اتاق بازی انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان دهنده این بود که قبل از مداخله وضعیت اضطراب اشکار کودکان در محدوده نسبتا" شدید تا بسیار شدید (۹/۴۵%) و به میزان متوسط به بالا (۵/۹۲%) بود که بعد از مداخله به میزان متوسط به پایین (۵/۷%) تغییر یافت که از نظر آماری معنی داراست (۰۰۶/۰ = P). اضطراب پنهان نیز در این کودکان قبل از مداخله در وضعیت متوسط به بالا تا شدید (۵/۸۷%) بود که بعد از مداخله وضعیت این نوع اضطراب به متوسط تا نسبتا" شدید تغییر یافت که از نظر آماری معنی دار است (۰۴۷/۰ = P). نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تاثیر بازی در کاهش اضطراب کودکان بستری در بیمارستان، توصیه به استفاده از این روش و ایجاد اتاق های بازی در مراکز درمانی کودکان می شود.

Keywords:

Anxiety , Group Playing , Hospitalized Children , کودکان بستری , اضطراب , بازی گروهی