کیفیت زندگی و ارتباط آن با ویژگیهای فردی، اجتماعی، اقتصادی و سلامتی بازنشستگان شهر تبریز

مقدمه: بازنشستگی چالش مهم دوران سالمندی است که می تواند ابعاد مختلف زندگی سالمند را تحت تاثیر خود قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با ویژگی های فردی، اجتماعی، اقتصادی و سلامتی بازنشستگان شهر تبریز انجام شد. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی مقطعی با مشارکت ۲۰۰ نفر از سالمندان جامعه در محدوده ی سنی ۶۰ تا ۸۴ سال است. نمونه های پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و جمع آوری داده ها با استفاده از فرم کوتاه ۳۶ سوالی (SF-۳۶) در کانون بازنشستگان شهر تبریز در سال ۱۳۹۱ انجام شد. رابطه بین کیفیت زندگی و متغیرهای مورد نظر با آزمون های آماری تی تست مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی در سطح آماری P<۰.۰۵ با استفاده از نرم افزار ۵/۱۱ SPSS بررسی شد. یافته ها: در مطالعه حاضر بیشترین و کمترین نمره ی کیفیت زندگی به ترتیب در زیربعدهای عملکرد اجتماعی (۸۶/۳۴) و سلامت عمومی (۶۶/۹۷) یافت شد. تجزیه و تحلیل آماری، رابطه ی معنی داری را بین ابعاد مختلف کیفیت زندگی و ویژگیهای مختلفی از جمله جنس، شغل، میزان درآمد ماهیانه، سابقه داشتن بیماریهای مزمن، مصرف دارو، تعداد داروهای مصرفی روزانه، ترس از زمین خوردن، سابقه زمین خوردن در یکسال گذشته و وابستگی به انجام فعالیتهای روزانه را در سالمندان نشان داد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: کیفیت زندگی سالمندان با متغیرهای مختلف دموگرافیک آنها مرتبط است که توجه به آنها جهت بهبود کیفیت زندگی سالمندان از سوی سیاستگذاران سلامت توصیه می شود.

Keywords:

quality of life , retirement , elder. , کیفیت زندگی , بازنشستگی , سالمند