بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی و عوامل موثر: یک مطالعه مقطعی

مقدمه: سکته قلبی ماهیت ناتوان و فلج کننده ای داشته که کیفیت زندگی بیماران مبتلا را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. کیفیت زندگی یکی از عوامل پیش بینی کننده شیوع ناتوانی و مرگ و میر در بیماران مبتلا است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نمره کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی و عوامل موثر بر آن انجام شده است. روش: در این مطالعه مقطعی ۳۵۰ بیمار سالمند مبتلا به سکته قلبی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی درمانی منتخب شهر تهران در سال ۱۳۹۲ به روش نمونه گیری دو مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای دو قسمتی شامل اطلاعات فردی و کیفیت زندگی عمومی فرم کوتاه ۳۶ سوالی (SF-۳۶) بود. یافته ها: در بین ابعاد هشت گانه کیفیت زندگی، بعد کارکرد اجتماعی با میانگین و انحراف معیار ۷۷/۲۵±۷۱/۶۶ و بعد محدودیت در ایفای نقش با میانگین و انحراف معیار ۸۶/۲۵±۵۰/۲۰ به ترتیب کمترین و بیشترین نمره را دارا بودند. نمره کیفیت زندگی زنان در اکثر خرده مقیاس ها به طور معناداری پایین تر از مردان بود (۰۵/۰p<). تحلیل کواریانس بین شدت بیماری و زیرمقیاس های کیفیت زندگی اختلاف معناداری را نشان داد (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی در حد مطلوبی نیست؛ بنابراین تمرکز و توجه بیشتر در مراقبت های پرستاری به منظور ارتقاء و بهبود کیفیت زندگی این گروه از بیماران ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

Quality of life , myocardial infarction , SF-۳۶ , cross sectional study , کیفیت زندگی , سکته قلبی , SF-۳۶ , مطالعه مقطعی