عاطفه بذرافشان - Master student, Department of pediatric nursing, Ali Abad Katoul Branch, Islamic Azad University, Ali Abad Katoul, Iran
حمید حجتی - Assistant Professor, Phd of nursing ,Department of Nursing, Ali Abad Katoul Branch, Islamic Azad University, Ali Abad Katoul, Iran

مقدمه: کم ­توانی ذهنی کودکان یک عامل نگران­کننده برای سازگاری می­باشد که خانواده­ ها  با آن مواجه هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر بکارگیری تئوری Roy بر سازگاری اجتماعی مادران این کودکان اجرا گردیده است.  روش­: مطالعه تجربی حاضر با طراحی پیش ­آزمون- پس­ آزمون و دو گروهی(آزمون و کنترل) بر روی ۵۰ نفر از مادران کودکان کم ­توان ذهنی ۱۴-۶ شهرستان گنبدکاووس در سال ۹۶ انجام گرفت. نمونه­ گیری به ­صورت تصادفی ساده انجام شد. دوگروه مداخله و کنترل پرسشنامه ­ی دموگرافیک و سازگاری Bell adjustment questionnaires را تکمیل نمودند.گروه مداخله۸ جلسه آموزشی ۴۵ دقیقه ای(بر اساس سازه های تئوری Roy) را گذراند. دو ماه بعد مجددا هر دو گروه به تکمیل پرسشنامه­ ها پرداختند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار میزان سازگاری در گروه آزمون قبل از مداخله ۶۴/۹±۲۰/۰۴ و بعد از مداخله ۸/۹۶ ±۲۱/۴و گروه کنترل قبل از مداخله ۹/۱۲  ± ۲۲/۶۴و بعد از مداخله ۷/۷۹  ± ۲۳/۲بود. آزمون تی­مستقل بین دو گروه ، قبل از مداخله ۰/۵۵=P و بعد از مداخله ۰/۱۴=P اختلاف معنی­ داری را نشان نداد. آزمون تی­زوج قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون۰/۴۸= P و گروه کنترل۰/۵۷=P اختلاف معنی­ داری را نشان نداد .آزمون کواریانس با حذف اثر پیش آزمون بین گروه آزمون و کنترل قبل و بعد از مداخله  اختلاف معنی ­داری را نشان نداد(۰/۱۶=P). با ضریب اتا  ۰/۰۴ تنها۴ ۰/۰% مداخله بر سازگاری اجتماعی تاثیر داشت. نتیجه ­گیری: در این پژوهش آموزش بر اساس سازه های تئوری Roy بر مولفه های سازگاری اجتماعی مادران کودکان کم­ توان ذهنی تاثیر نداشت.

Roy, Intellectual disability, Social adaptation, Roy, کم توان ذهنی, سازگاری اجتماعی