محبوبه خیری حسن - MSc. Of clinical psychology, Department of psychology, Branch of Arak, Islamic Azad University, Arak, Iran
آناهیتا خدابخشی کولایی - Department of counseling and psychology, Faculty of Human Science, khatam University , Tehran, Iran
داوود تقوایی - assistant professor, Department of psychology, Branch of Arak, Islamic Azad University, Arak, Iran

مقدمه: کودکان کار یکی از مهم­ترین آسیب­های اجتماعی است. این درحالی است که این پدیده با سوءاستفاده جنسی کودکان همبستگی دارد. این دو پدیده نتایج اجتناب پذیری بر روی سلامت روان دارد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر پرخاشگری و اضطراب در کودکان کار خیابانی با و بدون سوءاستفاده جنسی می­باشد. روش: این پژوهش از نوع علی­­- مقایسه­ای است. ۶۰ کودک کار خیابانی با سوءاستفاده جنسی و ۶۰ کودک کار خیابانی بدون سوءاستفاده جنسی به روش نمونه­ گیری دسترس در شهر تهران در سال ۱۳۹۴ انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل فهرست خشم نیلسون (ChIA, ۲۰۰۰) و  مقیاس اضطراب اسپنس کودکان (SCAS, ۱۹۹۸) می­باشد. داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته­ها نشان داد تفاوت معناداری بین  اضطراب (۰.۰۰۱=p، ۴۲۷/۱۴ =F) و پرخاشگری (۰.۰۰۰۱ =p، ۲۴۸/۱۶ =F)  در بین کودکان کار خیابانی با و بدون سوءاستفاده جنسی وجود دارد( ۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: این نتایج تاکید دارند سوءاستفاده جنسی در کودکان باید بعنوان یکی از فاکتوهایی که موجب افزایش اضطراب و پرخاشگری و همچنین فاکتوری که میزان اضطراب و پرخاشگری در میان کودکان کار را تشدید میکند  مدنظر قرار بگیرد.

Aggression, Anxiety, Child Labor, Sexual Child Abuse, پرخاشگری, اضطراب, کودکان کار, سوءاستفاده جنسی