اثربخشی هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر مهارتهای اجتماعی کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی

مقدمه: اختلال نارسایی ­توجه/ بیش­ فعالی رایج­ترین اختلال عصب­ی تحولی در دوران کودکی است که مشکلاتی را هم در زمینه مهارت­های اجتماعی و هم در زمینه خانواده ایجاد می­کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی هنر­درمانی با رویکرد نقاشی بر مهارت­های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون­کنشی انجام شد. روش: مطالعه­ی حاضر از نوع ­تجربی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماری مطالعه شامل کلیه­ی کودکان بیش­فعال سن ۸ تا ۱۲ سال مدارس ابتدایی ناحیه سه شهر کرمانشاه بود که از طریق نمونه­گیری خوشه­ایی مرحله­ای، تعداد ۲۴ نفر به عنوان گروه نمونه، انتخاب و به طور تصادفی به گروه­های آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جلسات برای گروه آزمایش در ۹جلسه ۶۰-۴۵ دقیقه­ای و دوبار در هفته انجام گرفت. ابزار پژوهش، مقیاس کانرز معلمان و پرسشنامه مهارت­های اجتماعی گرشام و الیوت بود. یافته­ ها: نتایج تجزیه تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که مهارت­های اجتماعی در گروه آزمایش به طور معناداری افزایش یافته است (P<۰/۰۰۱). نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که هنر­درمانی می­تواند بعنوان روشی مناسب در بهبود مهارت­های اجتماعی این کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

Art therapy , Attention deficit/hyperactivity , Painting , Social skills , مهارتهای اجتماعی , نارسایی توجه/فزون کنشی , نقاشی , هنردرمانی