آلاء شمسی - Razi faculty of Nursing and Midwifery, Kerman Medical University
منصوره عزیززاده فروزی - Razi faculty of Nursing and Midwifery, Kerman Medical University
صدیقه ایرانمنش - Razi faculty of Nursing and Midwifery, Kerman Medical University
مه لقا دهقان - Razi faculty of Nursing and Midwifery, Kerman Medical University

مقدمه:داشتن کودک مبتلا به سرطان انسان را با یک واقعه استرس زا روبرو می سازد که منجر به بروز علائمی میشود که امکان دارد توان جسمی و روحی والدین ر ا مختل کرده و زندگی کودک و والدین ر ا به خطر بیندازد . مطالعه حاضر با هدف بررسی علائم استرس پس از سانحه در والدین کودکان مبتلا به سرطان انجام گرفت. روش: در این مطالعه توصیفی تحلیلی, ۲۰۰ نفر از والدین کودکان مبتلا به سرطان شرکت داشتند. جمع آوری اطلاعات در پژوهش با استفاده از فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه Impact of Event Scale- Revised (IES-R) که شامل سه مقیاس فرعی افکار ناخواسته، انکار و تحریک پذیری بود صورت گرفت؛ و تجزیه تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم فزار SPSS نسخه ۱۹ و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های Mann-Whitney Uو رگرسیون لوجستیک Univariateو Multivariateصورت گرفت.  یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که میانگین کل استرس پس از رخداد در والدین کودکان سرطانی۴۱/۷۰ بود. در میان مقیاس های فرعی پرسشنامه (IES-R) بیشترین میانگین نمره به مقیاس فرعی افکار ناخواسته (intrusion) ( ۱۶/۰۳ ±۶/۲۴) و کمترین میانگین نمره مقیاس فرعی تحریک پذیری(hyperarousal) (۱۰/۶۸± ۴/۵۸) تعلق گرفت . همچنین بر اساس نتایج این مطالعه مادران در مقایسه با پدران علائم استرس پس از رخداد بالاتری را گزارش کرده اند بطوریکه شانس شیوع استرس پس از رخداد در مادران ۲/۴۹ برابر پدران بوده است (P= ۰.۰۱). نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه علائم استرس پس از رخداد در مادران کودکان سرطانی بیشتر از پدران این کودکان بوده است. همچنین در این مطالعه بین سایر ویژگی های دموگرافیک والدین و علائم استرس پس از رخداد ارتباطی یافت نشد. بنابراین به منظور بررسی تجارب والدین کودکان سرطانی به مطالعات بیشتری نیاز است.

Parents, Pediatric oncology, Posttraumatic stress symptoms., والدین, انکولوژی اطفال, استرس پس از رخداد