کیومرث ملکی - (کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز)
اقبال پاهکیده - (عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور)
نفیسه مرصوصی - (عضو هیات علمی گروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور)

در برنامه ریزی شهری، ایمنی و امنیت یکی از مولفه­های مهم در تعیین کاربری های شهری است. ایمنی و امنیت از ابتدایی ترین اصول دست یابی به استانداردهای آسایش شهری محسوب می گردد. هدف مقاله، بررسی وضعیت استقرار، توزیع و پراکنش مراکز و کاربری های حساس در شهر سنندج از منظر دفاعی و ارائه راهکارهایی برای مدیریت بهینه بحران با رویکرد ایجاد کاربری های چند منظوره در شهر سنندج می باشد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS)، الگوی دستیابی به امنیت و توسعه پایدار شهری را در شهر سنندج با اصول برنامه ریزی کاربری اراضی شهری مناسب، مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر تجمیع کاربری تاسیسات تجهیزات شهری، کاربری نظامی انتظامی و کاربری مسکونی و ... در محدوده های شرقی و جنوب شرقی شهر سنندج می باشد. که این قسمت از شهر را ناسازگار و نقطه بحرانی و محل تجمیع کاربری های حساس و استراتژیک نموده است.

برنامه ریزی شهری دفاعی, فضاهای امن, کاربری های چند منظوره, سنندج