حقوق زنان ایرانی در سلامتی پیاده سازی محلی قوانین حقوق بین المللی انسانی

در ایران، تبعیض بر پایه ی جنسیت در بهره مندی از حق بر بهداشت ممنوع می باشد. در دسترس بودن خدمات بهداشتی به لحاظ جسمی و مالی برای کل جامعه و حذف موانع اجتماعی و فرهنگی دسترسی زنان به خدمات بهداشتی، ملاحظات اصلی قوانین و سیاست های بهداشتی ایران می باشند. بهداشت زنان ایران به شکل قابل ملاحظه ای در سال های اخیر پیشرفت کرده است. اما نابرابری هایی در وضعیت بهداشتی و دسترسی زنان به خدمات بهداشتی در سراسر کشور وجود دارد. برخی گروه هایی از زنان ازجمله فقرا، سالخوردگان، ناتوانان، مهاجران غیرقانونی و آن هایی که فاقد سرپرست مرد مناسب می باشند و زنان روستایی در ایران، دسترسی محدودی به خدمات بهداشتی دارند. به منظور درک حق زنان بر سلامت و بهداشت، این کشور باید فورا نابرابری ها را حذف نماید و تمامی اسباب لازم ازجمله معیارهای قانونی، اجرایی، بودجه ای، تبلیغاتی و قضایی را به کار گیرد. برنامه های ملی در رابطه با توانمندسازی و حمایت زنان بایستی در برنامه های استانی و اقدامات عملی تفسیر و بررسی شود. علاوه بر آن، یک سیستم نظارتی و معیارهای معینی می باید برای ردیابی میزان پیشرفت برنامه ها ایجاد گردد. در نظر گرفتن دیگر حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جامعه ازجمله حق بر غذا، مسکن، تحصیلات، کار، امنیت اجتماعی و مشارکت، بهره مندی زنان ایرانی از حقشان را توسعه خواهد داد

Keywords:

حقوق بشر , ایران , حق بر بهداشت , بهداشت زنان , حقوق زنان.