مهرداد براتی - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
زهرا گلزار خجسته - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
میثم قلی پور - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

اندیس آهن تکیه بالا در جنوب شرق استان کردستان و در زون زمین ساختی سنندج- سیرجان واقع شده است. سنگ های رخنمون یافته در منطقه ی مورد مطالعه شامل گرانیت، گابرو، دیوریت، کوارتزمونزونیت، کوارتزمونزودیوریت و اکتینولیت شیست تا کلریت شیست می باشند. کانه زایی آهن در این منطقه درون یک زون برشی، در محل یک گسل و در سنگ میزبان شیستی رخ داده است. مگنتیت با بافت توده ای، دانه ای، افشان، زونینگ و مارتیتی کانه ی اصلی این اندیس را تشکیل می دهد. کانی های دیگر مانند هماتیت، گوتیت، لیمونیت و پیریت نیز در این اندیس مشاهده می شوند. دگرسانی های موجود در منطقه نیز شامل دگرسانی اپیدوتی، کلریتی، سرسیتی، اکتینولیتی و سیلیسی می باشد. بررسی ژئوشیمی عناصر اصلی و فرعی کانسنگ مگنتیت و استفاده از نمودارهای ارائه شده توسط محققین مختلف نشان می دهد که این اندیس در گروه کانسارهای اکسید آهن، زیر تیپ IOA و تیپ IOCG قرار می گیرد. مطالعه ی عناصرREE نشان می دهد که الگوی پراکندگی این عناصر به همراه پارامترهای تفریقی محاسبه شده تشابه این ذخیره را با تیپ IOA مورد تاکید قرار می دهند. سیال کانه-ساز، طی فرآیندهای تفریق و تبلور توده های آذرین حدواسط به صورت یک فاز سیال هیدروترمالی غنی از آهن تشکیل و سپس اختلاط آن با آب های جوی سبب تغییر شرایط محیط و ته نشست ذخیره شده است.

تکیه بالا, استان کردستان, شیست, مگنتیت, تیپ کایرونا