محمدزمان کامکار - استادیار روان پزشکی،مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
زنیره سلیمی - استادیار روان پزشکی،مرکز تحقیقات روان پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
سامان قربانی کوهی خیلی - کمیته تحقیقات دانشجویی ، مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
نجمه شاهینی - استادیار روان پزشکی،مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران

مقدمه: خواب برای تعادل فیزیولوژیکی و روانشناختی و سازگاری هموستاتیک ضروری است. حرفه پرستاری مرتبط با شیفت کاری واختلالات خواب است. مطالعه حاضر به منظور بررسی رابطه بین کیفیت خواب و کیفیت زندگی پرستاران انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی ۲۰۰ پرستار بیمارستان ۵ آذر شهر گرگان انجام شد. پرستاران با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و سپس در هر بخش به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها از طریق مشخصات دموگرافیک، شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) و پرسشنامه کیفیت زندگی فرم کوتاه (SF-۱۲) جمع آوری شده است. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون t زوجی، آزمون Wilcoxon و SPSS-۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس یافته ها ۵۶ پرستار (۲۸٪) کیفیت خواب خوب و ۱۴۴ (۷۲٪) پرستار، کیفیت خواب پایین داشتند. نمره آزمون PSQI پرستاران با کیفیت خواب خوب ۷/۵ ± ۳۹/۸۷ و پرستاران با کیفیت خواب پایین آزمون ۵/۷ ± ۹۶/۳۳ بود(۰۰۱/۰> P). پرستاران با کیفیت خواب خوب، کیفیت زندگی ضعیفی نداشتند، ۹/۳۰ درصد از کیفیت زندگی متوسط ​​و ۱/۶۹ درصد از کیفیت زندگی خوب برخوردار بودند. در پرستاران با کیفیت خواب پایین، ۸/۱۱ درصد کیفیت زندگی ضعیف، ۴/۵۱ درصد کیفیت زندگی متوسط ​​و ۸/۳۶ درصد کیفیت زندگی خوب داشتند (۰۰۱/۰> P). نتیجه گیری: به نظر می رسد کاهش کیفیت خواب پرستاران می تواند کیفیت زندگی آنها را در ابعاد مختلف کاهش دهد.

پرستاران, کیفیت خواب, کیفیت زندگی