محمد مطبوع - دانشجوی دکتری، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
فریبرز رضائی طلب - استادیار گروه مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
رامبد خواجه ای - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
محمد رضا رمضان پور - دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

مقدمه: آپنه انسدادی خواب را می توان به عنوان خواب آلودگی بدون توجیه در طول روز همراه با حداقل پنج رویداد انسدادی تنفسی(آپنه یا هایپوآپنه) در طول ساعت خواب تعریف نمود. خواب آلودگی ناشی از آپنه انسدادی خواب می تواند تبعات پزشکی و اجتماعی مضر بر سلامتی ایجاد کند لذا کنترل آن مورد توجه است. با توجه به نقش بی حرکتی، افزایش BMI و کاهش تون پایه عضلات حلق  در بروز آپنه انسدادی خواب، در این مطالعه تاثیر تمرین هوازی تداومی بر شاخص آپنه-هایپوپنه(AHI) وBMI  بررسی شده است. روش کار: در این پژوهش شبه تجربی تعداد ۲۴ مرد میانسال با معیارهای سن ۴۱ تا ۵۵ سال، ۳۰- ۲۵ = BMI و ۱۰ AHI> در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه تمرین هوازی تداومی، هشت هفته تمرین را  هفته ای سه جلسه، هر جلسه به مدت ۴۰ تا ۴۵ دقیقه با شدت ۵۵ تا ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب شروع کردند و با ۷۵ تا ۸۰ درصد حداکثر ضربان قلب در هفته آخر  به پایان رساندند.گروه کنترل، برنامه تمرین ورزشی نداشتند. در ابتدا و انتهای پژوهش متغیرهای AHI به وسیله پلی سومنوگرافی و BMI اندازه گیری شد. برای بررسی داده ها از آزمون t مستقل در نرم افزار spss نسخه ۲۶ استفاده شد. نتایج:  در ارزیابی اختلاف میانگین ها  برای AHI  مقدار ۰۲۸/۰ P= به دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت (۰۵/۰ > P ). همچنین برای BMI ، ۱۱/۰ P= به دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه مورد مطالعه دیده نشد. (۰۵/۰

تمرین هوازی تداومی, شاخص آپنه-هایپوپنه, آپنه انسدادی خواب