امین علوی اشکفتکی - دانشکده فنی مهندسی - دانشگاه شهرکرد – شهرکرد - ایران
علی قیاسیان - دانشکده فنی مهندسی - دانشگاه شهرکرد – شهرکرد - ایران
عبدالرضا ربیعی - دانشکده فنی مهندسی - دانشگاه شهرکرد – شهرکرد - ایران

استفاده از خودروی الکتریکی باعث کاهش مصرف ذخایر رو به پایان سوخت های فسیلی و همچنین کاهش آلودگی می شود. اگر خودروی الکتریکی قابلیت اتصال به شبکه را داشته باشد، با یک برنامه ریزی هوشمندانه حتی سودآور است. هدف مقاله، ارائه برنامه ریزی شارژ و دشارژ برای بیشینه کردن سود صاحب خودرو است. برای بهینه سازی تابع هدف (بیشینه کردن سود صاحب خودرو) از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. روش پیشنهادی، ضمن استفاده معمولی و با آسایش از خودرو، برای صاحب خودرو نیز سود در بر خواهد داشت؛ بنابراین نگاه این بررسی متفاوت است و سودآوری صاحب پارکینگ، شبکه توزیع و جمع کننده مدنظر نیست. علاوه بر آن، در روش ارائه شده، مسافت طی شده و همچنین وضعیت شارژ در هر ساعت از شبانه روز مدنظر قرار می گیرند. برای بررسی صحت عملکرد این الگوریتم، داده های تصادفی، تولید و برنامه ۱۰۰۰ دفعه تکرار می شود. درنهایت، سود انتظاری صاحب خودرو برای سه حالت مختلف، وجودنداشتن قابلیت اتصال به شبکه، وجود این قابلیت و استفاده از شارژر ۷۲ آمپری و درنهایت، وجود قابلیت اتصال به شبکه و استفاده از سوپرشارژر محاسبه و بررسی شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند حالت سوم، نسبت به دو حالت دیگر، سود آورتر است.

برنامه ریزی شارژ, برنامه ریزی دشارژ, الگوریتم ژنتیک, خودروی الکتریکی, داده تصادفی, سوپرشارژر