شیوع اختلالات روانشناختی در بیماران مبتلاء به سندرم کووید-۱۹
Publish place: Management Strategies in Health System، Vol: 6، Issue: 3
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 199
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MSHS-6-3_002
تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1400
Abstract:
سردبیر محترم
کرونا ویروس ۲۰۱۹ ابتدا از شهر ووهان استان هوبی کشور چین شیوع یافت و فقط در طول ۲ ماه، طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت به یک بیماری همه گیر در سطح جهانی تبدیل شد. کووید-۱۹ یک بیماری عفونی تنفسی حاد با علائم اصلی تب، سرفه و تنگی نفس شناخته میشود که قدرت انتقال و شیوع بالایی دارد (۱). با همه گیری کووید-۱۹ مجموعهای از مشکلات روانی، جسمانی و اجتماعی مرتبط با کرونا ویروس ۲۰۱۹ در بسیاری از مردم جهان ایجاد شده است. اگر به این مشکلات توجه نشود ممکن است پیامدهای روانشناختی همهگیری کووید-۱۹ در جمعیت عمومی برای مدت طولانی باقی بماند و تبدیل به یک بحران پزشکی در جهان شود (۲). در واقع، به نظر نمیرسد که مقابله با کووید-۱۹ به وسیله واکسیناسیون و غربالگری خاتمه یابد. پیامدهای میان مدت و بلندمدتی که ممکن است بازماندگان تجربه کنند هنوز به صورت دقیق مشخص نشده است و نیازمند بررسیهای طولانیتری می باشد (۳). تا به امروز نتایج مطالعات طولی حاکی از این واقعیت دارد که بیش از نیمی از بیماران مبتلاء به کووید-۱۹ که در بیمارستان بستری شده بودند، پس از بهبودی دچار سندرم کووید-۱۹ شده بودند و بین ۳ تا ۶ ماه علائم و نشانگان بیماری را تجربه میکردند (۴). نتایج مطالعه مروری کریسپو و همکاران (۲۰۲۱) نیز نشان داد در دوران پسا کووید-۱۹ شاهد شیوع اختلالات روانشناختی، مشکلات جسمانی و تغییر سبک غذایی بسیاری از مردم جهان خواهیم بود (۵).
اصطلاح کووید-۱۹ طولانی یا سندرم کووید-۱۹ معمولا برای توصیف مجموعهای از علائم و نشانههایی استفاده میشود که پس از ابتلاء به کرونا ویروس ۲۰۱۹ ایجاد میگردد. موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی بریتانیا، کووید طولانی را به عنوان کووید-۱۹ علامتدار مداوم (علائم بین ۴ تا ۱۲ هفته) و سندرم پس از کووید-۱۹ (زمانی که علائم بیش از ۱۲ هفته طول بکشد) توصیف میکند (۵). به تازگی نیز سندرم کووید-۱۹ توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک نگرانی بین المللی مراقبتهای بهداشتی به رسمیت شناخته شده است و برای آن کد استفاده اضطراری صادر شده است. طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت سندرم کووید-۱۹ به عنوان یک بیماری دارای نشانگان پایدار و مداوم در افرادی که پس از مدتی کرونا ویروس ۲۰۱۹ را شکست دادهاند، تعریف میگردد (۶). نوع علائم پایدار، شیوع، مدت و شدت آن ها پس از بهبودی کووید-۱۹، و همچنین عوامل خطر ایجاد کننده آن ها، هنوز تحت بررسی هستند. چند مطالعه طیف گستردهای از علائم پایدار را پس از بستری شدن در بیمارستان و همچنین بهبودی سرپایی گزارش کردهاند. شایعترین علائم شامل سردرد، سرگیجه، اختلالات تعادل و هماهنگی، مشکل در توجه، تمرکز و حافظه، و همچنین خستگی مزمن، بی خوابی، افسردگی و اضطراب بود (۷). در این زمینه، فرناندز-دلاسپناس و همکاران (۲۰۲۱) در پژوهشی علائم طولانی مدت افسردگی و اضطراب را در بیماران اسپانیایی بهبود یافته از کووید-۱۹ مورد بررسی قرار دادند. در این پژوهش ۱۹۶۹ مرد و زن شرکت داشتند که بین ۶ تا ۸ از بستری شدنشان در بیمارستان میگذشت. بررسیهای انجام شده حاکی از شیوع ۱۶/۲و ۱۹/۷درصدی اضطراب و افسردگی در بیماران بهبود یافته از کووید-۱۹ داشت (۸).
سندرم پس از کووید-۱۹ میتواند به دلیل مکانیسم های مختلفی مانند سندرم بعد از بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان، سندرم خستگی ناشی از قرنطینه خانگی، آسیب دائمی اندام ها یا موارد دیگر باشد. در ابتدا تصور می شد سندرم کووید-۱۹ محدود به بازماندگان مراقبت های بیمارستانی و بیماران بستری شده در بخش مراقبتهای ویژه است، اما به مرور زمان بررسیهای انجام شده نشان داد افرادی که در بیمارستان بستری نشده بودند و فقط به صورت سرپایی مداوا شدند نیز در خطر ابتلاء به سندرم کووید-۱۹ هستند (۳). با این حال، مطالعات بیشتری برای تعیین علت دقیق این علائم بایستی انجام شود. این علائم طولانی مدت ممکن است تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی داشته باشد و باعث افزایش نشانگان افسردگی و اضطراب گردد (۵). در همین راستا، کاواسلان و همکاران (۲۰۲۱) در مطالعهای به بررسی سندرم کووید-۱۹ بر روی ۱۰۰۷ بیمار ترکیهای بهبود یافته از کووید-۱۹ پرداختند. نتایج نشان داد ۳۹ درصد از بیماران حداقل دارای یک بیماری بودند و ۴۷/۵درصد نیز دارای علائم بیماری بودند. همچنین خستگی، کاهش وزن، کیفیت خواب پایین و افسردگی در ۲۹/۳درصد از بیماران مشاهده گردید. ۲۵/۴درصد از افراد پس از بهبودی دارای مشکلات تنفسی بودند (۹). در مطالعهای دیگر، ایوانس و همکاران (۲۰۲۱) اثرات شناختی، جسمانی و روانی بستری شدن در بیمارستانهای انگلستان را طی کووید-۱۹ مورد بررسی قرار دادند. ۱۰۷۷ بیمار پس از ۶ ماه بهبودی در مطالعه شرکت کردند. نتایج به دست آمده نشان داد ۱۷ درصد احساس خستگی بسیار شدیدی میکردند، ۲۱ درصد دارای خستگی شدیدی بودند، ۴۶ درصد مشکلات خفیفی داشتند و ۳۶ درصد احساس بهبودی کامل میکردند. از طرفی دیگر، عواملی مانند زن بودن، میانسالی، ابتلاء به بیماریهای مزمن و خاص موجب پایداری علائم کووید-۱۹ در افراد گردید (۱۰).
بیماران مبتلا به کووید-۱۹یا افراد مشکوک به آن، معمولا با ترس و اضطراب عواقب بعدی این ویروس کشنده مواجهند. افراد تحت قرنطینه نیز ممکن است احساس خستگی، تنهایی، افسردگی و خشم را تجربه کنند (۲). همچنین برخی از علائم شایع این بیماری مانند تب، بدن درد، از دست دادن حس چشایی و بویایی، کاهش اکسیژن خون، سرفه و خشکی گلو، اضطراب کووید-۱۹ را در بیماران بالا میبرد که تمامی این موارد ممکن است سبب شکلگیری پریشانی روانشناختی و استرس پس از سانحه در این افراد شود (۱۱). در واقع، سطوح بالای خستگی و اضطراب حاصل از شرایط قرنطینه باعث افزایش قابل توجه نیاز به مراقبت افراطی از خود میشود، اما به دلیل ناشناخته بودن کووید-۱۹، فرد ناکامیهای زیادی را در پاسخ به این نیاز تجربه میکند که سبب تشدید ترس، اضطراب و افسردگی در افراد میگردد. به همین دلیل لازم است قبل از هر چیزی گروههای آسیبپذیر مداخلات و درمانهای روانشناختی لازم را دریافت نمایند (۹). در همین راستا، پیریاموادا و همکاران (۲۰۲۱) در پژوهشی اثربخشی مداخلات روانشناختی در کاهش اضطراب بیماران هندی در دوران پسا کرونا را مورد بررسی قرار دادند. در این مطالعه ۳۰ نفر مشارکت داشتند که ۱۵ نفر از آن ها تحت درمان روانشناختی قرار گرفتند. نتایج پس آزمون نشان داد اضطراب بیمارانی که مداخلات روانشناختی را دریافت کرده بودند به میزان قابل توجهی کاهش یافت (۱۲).
نزدیک به دوسال از همه گیری کووید-۱۹ در سطح جهان میگذرد اما همچنان این ویروس کشنده در حال جهش است. در این دوران بسیاری از افرادی که به کووید-۱۹ مبتلا شدند از نظر روانشناختی بسیار آسیب دیدند که بر روی عملکرد خانوادگی، اجتماعی و شغلی آن ها تاثیرات بسزایی بر جای گذاشت. از سویی دیگر، با توجه به نقش سلامت روانی در افزایش سیستم ایمنی بدن، ارتقاء کارآمدی واکسن کووید-۱۹ و تسریع روند درمان بیماران، پیشنهاد میگردد در دوران پسا کرونا ویروس ۲۰۱۹ به سلامت روانشناختی افراد جامعه توجه بیشتری گردد.
Keywords:
Authors
فرزین باقری شیخانگفشه
Ph.D. student of Psychology, School of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :