پویا فرخ نژاد افشار - Iran University of Medical Sciences
علیرضا ثابتی - Iran University of Medical Sciences
وحید راشدی - Iran University of Medical Sciences
لیلا کمال زاده - Iran University of Medical Sciences
بهنام شریعتی - Iran University of Medical Sciences

مقدمه: در سال های اخیر سوءرفتار با سالمندان به عنوان یک معضل اجتماعی در حال رشد شناخته می شود که بررسی میزان آن امری ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین سوءرفتار خانواده با سالمندان بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران و عوامل مرتبط با آن در سال ۱۳۹۷می باشد. روش کار: این مطالعه ای توصیفی از نوع مقطعی است. نمونه این مطالعه شامل ۲۵۰  نفر سالمند بود که به صورت در دسترس از بین سالمندان بستری بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران در سال ۱۳۹۷ انجام  گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه سوءرفتار سالمندان[۱] و پرسشنامه بار مراقبتی زریت[۲] جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تی تست و کای-دو با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سن افراد مورد مطالعه ۵۵/۹ ± ۴۸/۷۶ سال بود. ۴/۴۰ درصد مرد و ۶/۵۹ درصد زن بودند. ۶/۴۹ % سالمندان دارای غفلت عاطفی، ۶/۶۵ % دارای غفلت مراقبتی،  ۲/۴۱ % دارای غفلت مالی، ۸/۴۶ % دارای سوء استفاده مالی، ۴/۵۰ % دارای سلب اختیار، ۴۲ % دارای سوءرفتار روانشناختی، ۴/۳۰ % دارای سوءرفتار جسمی و ۲/۳۳ % دارای طرد شدگی بودند که بر اساس جنسیت، تحصیلات، و سابقه بیماری روان پزشکی تفاوت معناداری نداشتند. سن با شیوع سوءرفتار ارتباط مستقیم داشت (۰۲/۰P= ، ۱۴/۰r=). درآمد پایین، متاهل بودن، سکونت در خانه سالمندان و بار مراقبتی بیشتر با سوء رفتار بالاتری همراه بود (۰۵/۰P< ). نتیجه گیری: سوءرفتار با سالمندان مشکل شایعی است. بسیاری از عوامل مرتبط با آن مانند درآمد و محل سکونت قابل تعدیل هستند. اما در بسیاری از موارد لازم است به آن از منظر قانونی و آموزش همگانی بیشتر توجه گردد.   [۱] Elder abuse Questionnaire [۲] Zarit Burden Interview

Aged, Prevalence, Elder abuse, Demographic Factors, سالمند, شیوع, سوءرفتار با سالمندان, عوامل دموگرافیک