پیش بینی اضطراب مرگ سالمندان ساکن خانه سالمندان بر اساس تحریف های شناختی، احساس تنهایی و راهبردهای مقابله با استرس

مقدمه: سطح اضطراب مرگ در سالمندان می تواند تحت تاثیر تفاوت های فردی و بسیاری از عوامل روانشناختی قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب مرگ در سالمندان ساکن خانه سالمندان بر اساس تحریف شناختی، احساس تنهایی و راهبردهای مقابله با استرس بود. روش: طرح پژوهش توصیفی  تحلیلی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه سالمندان ساکن در  مراکز نگهداری سالمندان  شهر تهران بود. از این جامعه ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه ی پژوهش با روش نمونه گیری دردسترس از دو مرکز آتیه سبزامید و پرنیان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (۱۹۷۰)، پرسشنامه تحریف شناختی بک و وایسمن (۱۹۸۷)، پرسشنامه احساس تنهایی راسل، پاپلو و کاترونا (۱۹۸۰) و  پرسشنامه راهبردهای مقابله ای اندلر و پارکر (۱۹۹۰) بودند. داده های پژوهش پس از بررسی و تایید پیش فرض ها با روش تحلیل رگرسیون خطی چندگانه  در نرم افزار SPSS نسخه ی ۲۳ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج یافته های جمعیت شناختی نشان داد بیشتر گروه نمونه را مردان و دارای سن بین ۷۰ تا ۷۵ سال شکیل می دادند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد تحریف شناختی با اضطراب مرگ رابطه مثبت معنادار داشت(p<۰.۰۵). بین احساس تنهایی با اضطراب مرگ رابطه مثبت معنادار وجود داشت(p<۰.۰۵). همچنین رابطه منفی بین راهبرد مقابله با استرس مساله مدار با اضطراب مرگ در سالمندان تایید شد(p<۰.۰۵). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، انتخاب راهبردهای مقابله ای مناسب در برابر فشار روانی، کاهش احساس تنهایی و تحریف شناختی، می تواند با کاهش اضطراب مرگ در سالمندان ساکن خانه سالمندان  همراه باشد.  

Keywords:

Anxiety Disorders , Aged , اختلالات اضطرابی , سالمندی