ارزیابی و مقایسه ی انرژی پتانسیل تراکتوری با معادل انرژی تولیدی در شهرستانهای مختلف استان اصفهان

یکی از مشکلات کشاورزی خصوصا در کشورهای در حال توسعه ناکارآمدی مدیریتی برای بیشینه استفاده کردن از پتانسیل انرژی موجود می باشد این مطالعه وضعیت توزیع تراکتورهای موجوددر شهرستانهای استان اصفهان را ارزیابی کرده و میزان انرژی خروجی از مزارع شهرستانها را به نسبت پتانسیل انرژی تراکتوری موجود درهر شهرستان مورد مطالعه و بررسی قرار میدهد برای دستیابی به این امر از یک شاخص تعریفی استفاده شد و شهرستانهای استان با یکدیگر مقایسه شدند. از بین آنها شهرستان برخوار و میمه با بیشترین درجه این شاخص مکانیزاسیونی 9/9 و نائین با کمترین درجه شاخص 1/45 تشخیص داده شد مقایسه درجه های این شاخص با توجه به عملکرد و درجه مکانیزاسیون عملیات مختلف بازگوکننده تاثیر اقتصادی توان تراکتوری در شهرستانهای مختلف استان می باشد که با استفاده از آن می توان الگوی مناسبتری را جهت سهمیه بندی تراکتورهای ورودی به سیستم تعریف کنیم درنهایت به خاطر استفاده بیشینه از پتانسیل انرژی تراکتوری نقش مدیریت ماشینی مهم ارزیابی شد و توصیه شد که تا حد امکان از کشتهای متنوع برای کشاورزی استفاده شود تا بتوان از تعداد تراکتورهای موجود درهر منطقه طی مدت زمان بیشتری به کار گرفته شوند.

Keywords:

انرژی , توان تراکتوری , مکانیزاسیون , اصفهان