سیدرضا صدریان

انسان معاصر کم توجه به منابع موجود انرژی فقط در اندیشه تولید بیشتر متاثر از جمعیت روبه تزاید جهانی در تلاش برای بهره کشی روزافزون از داشته های محدود طبیعی برای بازده یکسو برای به اخذ مطالبات خویش اصرار می ورزد غافل از اینکه دستمایه های این وسعت خاکی جوابگوی نیازهای گسترده اون خواهد بود و ناگزیر روزی در کسب روزی روزمره خود در تنگنای تامین انرژی گرفتار خواهد آمد تامین پوشاک و غذا از آغازین روزهای زندگی جزء دغدغه های اولیه جوامع انسانی بوده استکه هرروز با رشد نفوس و نیازهای متنوع بشری فراگیر تر می شود این درحالیست که غالب این ضرورتهای اولیه فقط از بخش کشاورزی تهیه و تامین خواهد شد عملیات کشاورزی فعلی که براساس مصرف زیاد نهاده ها است باعث افزایش تولید شده است ولی گروهی ا زدانشمندان عقیده دارند که بخاطر دلایل اقتصادی محیطی کشاورزی فشرده استراتژی خوبی برای آینده نخواهد بود بطور کلی بازدهی بالاتر سیستمهای کشاورزی فقط به کمک مقادیر قابل توجهی انرژی خارجی است که بوسیله انسان درکاشت آبیاری و مصرف کود، مبارزه با آفات و امراض و علفهای هرز و غیره مصرف می شود سوختی که درماشین های کشاورزی بکار میرود تا عملیات مختلف کاشت داشت برداشت را انجام دهد تقریبا به اندازه خورشید انرژی وارد زمین می نماید به این ارقام باید مقادیر سرسام آوری از انرژی که در ساختن کود مواد شیمیایی سموم و تحقیقات مربوط به آنها و همچنین تحقیقات مربوط به تولید نژادهای پرحاصل حیوانات و گیاهان کشاورزی به کار می رود را نیز اضافه نمود.