مینا محمودی تبار - کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
اشکان عالی محمدی - کارشناسی ارشد، روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، ایذه، ایران
زهرا درگاهی - کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنا درمانی بر امید به زندگی مادران کودکان اتیستیک صورت گرفت. طرح پژوهش به صورت نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و انتخاب تصادفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک اتیستیک عضو انجمن اتیسم شهر اهواز بود. نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری داوطلبانه صورت گرفت. بدین منظور ابتدا ۳۰ نفر از مادران داوطلب شرکت در پژوهش انتخاب و پرسشنامه امید به زندگی میلر (MHS) را تکمیل نمودند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه (۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل ) جایگزین شدند. مداخله به صورت ۱۰ جلسه و دو جلسه ۴۵ دقیقه ای در هفته بر روی گروه آزمایش صورت گرفت. گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار spss-۲۴ و روش های مقایسه میانگین ها و تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که معنا درمانی بر امید به زندگی مادران کودکان اتیستیک تاثیر معنادار داشته است.

معنا درمانی، امید به زندگی، اتیسم، اتیستیک