زهرا رحمانی تبار - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر
ثریا باژن - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه نگرش دانشجویان به یادگیری و آموزش الکترونیک در دوره ی کرونا و پساکرونا بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع مقایسه ای بود. بر این اساس از میان دانشجویان دانشگاه آزاد تهران، با استفاده از نمونه گیری تصادفی و در دسترس، ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و پرسشنامه ی نگرش به آموزش الکترونیک تقوی (۱۳۸۶) را در دو مرحله تکمیل نمودند. با توجه به وجود بحران کرونا و لزوم قرنطینه خانگی، تکمیل پرسشنامه ها به صورت اینترنتی و آنلاین صورت گرفت. نتایج نشان داد از ابعاد نگرش به یادگیری الکترونیک، بعد خودکامیابی در دوره کرونا و پسا کرونا، تفاوت معناداری ندارد؛ اما بین سایر ابعاد و نگرش به صورت کلی در دوره کرونا و پساکرونا تفاوت قابل ملاحظه ای وجود دارد و با توجه به مقایسه میانگین ها، می توان بیان داشت که نگرش به یادگیری الکترونیک در دوره پساکرونا، پایین تر و منفی تر از دوران کرونا می باشد.

آموزش الکترونیکی، یادگیری الکترونیکی، کرونا و پسا کرونا