حمیده مظهری آزاد - دکترای زبان و ادبیات فارسی

مناقب اهل بیت (ع) بخشی از ادبیات ما را در بر گرفته است و ریشه در فرهنگ پرمایه و کهن سرزمین ما دارد. سال های بسیارزیادی می گذرد که منقبت سرایی پنجه در پنجهاحساسات و عواطف فارسی زبانان انداخته و با محتوای نهفته در دل ادبیات و واژههای خویش انتقال دهندهافکار و عقایدی است که شالوده جامعه را قوام می بخشد و بنای افکار آن ها را استوار می سازد. بررسی وتحلیل مناقب اهل بیت (ع) ما را در شناخت هر چه بیشتر و روند پیدایش منقبت گویی، شکل گیری و تکامل منقبت سرایی و تقویتکارکردهای آن در آینده یاری خواهد کرد. ستایش و منقبت گویی بخش عظیمی از ادبیات منظوم و منثورایران است که ریشه درفرهنگ پرمایه و کهن سرزمین ما دارد. اکثر قریب به اتفاق آثار با حمد و سپاس و توحید پروردگار باری تعالی و مناقب معصومین (ع)آغاز می شود.در این پژوهش که عنوان آن مناقب اهل بیت (ع) در دیوان چهار شاعر دوره صفویه است. پی بردن به چگونگیپرداختن شاعران به این مهم مدنظر بوده است.

آثار ادبی، منقب ،اهل بیت، منقبت گویی، مناقب خوانی