ذکراله محمدی - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه الزهراء تهران
طیبه سوری - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه الزهراء تهران

مغولان اقوامی صحراگرد بودند که به صورت قبیله ای زندگی می کردند. زندگی سخت کوچ نشینی، ایجاب می کرد که قبایل، رابطه خود را با یکدیگر مستحکم کنند. یکی از راه های حصول به این هدف، ا زدواج های سیاسی بودکه به چنگیزخان نیز کمک کرد تا بتوانند در کنار دیگر عوامل، قبایل مغول و غیر مغول ساکن در مغولستان و اطراف آن را با خود متحد کند و امپراتوری اش را بنا نهد. پس از مرگ چنگیزخان، فرزندان و جانشینان او این روند را ادامه دادند؛ به خصوص ایلخانان به دلیل مشکلات داخلی و خارجی، سعی کردند از این ازدواج ها استفاده کنند تا تابعین خود را بدین وسیله تحت امر خود نگه دارند. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از منابع و داده های کتابخانه ای و تحلیل مطالب گردآوری شده است و به دنبال پاسخ به این پرسش است که ازدواج های سیاسی چه تاثیری بر ساختار قدرت مغولان و ا یلخانان داشته اند. در پاسخ به این پرسش می توان گفت که این ازدواج ها در ابتدا، موجب صلح و گسترش قلمرو مغولان و ایلخانان و اشاعه قدرت آن ها در سرزمین های مفتوحه شد و در پایان از مهمترین عوامل فروپاشی این دو حکومت محسوب می شود.

مغولان، ایلخانان، ازدواج های سیاسی، زنان