بازتاب داستان یوسف (ع) درآینه اشعار بدر چاچی

سوره یوسف یکی از پر رمز و رازترین سوره های قرآن است که به علت اثر مهمی که در تکمیل نفس و تعلیم و تربیت انسان برعهده داردخداوند آن را «احسن القصص» نامیده است. کمتر سخنوری است که در سروده های خود نامی از یوسف نیاورده باشد زیرا آنچه که مربوط به حوادث و سرگرمی های زندگی است از عشق و سیاست، راستی و درستی و دروغگویی و محبت و حسادت و جز آن غالبا در طی این داستانبیان شده است. بدر چاچی از جمله شاعرانی است که در اشعار خود از این داستان الهام گرفته و به وجوه گوناگون این داستان از قبیل: حسنیوسف، به چاه افتادن یوسف، نسبت دروغین دریدن یوسف توسط گرگ، عزیزی مصر و ... اشاره کرده است.وی در دیوان اشعار خود ۱۰ بار به طور مستقیم از یوسف (ع) نام برده و در ۱ مورد با لقب عزیز مصر ازو یاد کرده و بخش هایی از داستاناو را بازگو نموده است. وی در وصف ممدوح، او را در زیبایی مانند یوسف می داند. و در جای دیگر جاه حسد را به چاه یوسف تشبیه می کند،همچنین طلوع خورشید از افق را به بیرون آمدن یوسف از چاه تعبیر کرده است. بدر چاچی از تعابیر دیگری مانند یوسف دل، یوسفزرین سلب، یوسف زرین رسن و یوسف صبح نیز در اشعار خود بهره جسته است. خلاصه اینکه داستان قرآنی حضرت یوسف (ع) از آن رو کهسرشار از حقایق و دقایق تعالی بخش و عبرت آموز، عشق پاک و عواطف عمیق بشری و شرح حال انسان های عاشق و آزاده است، در اشعار اینشاعر که ۲۸۳۶ بیت بیشتر نیست به صورت محدودی بازتاب داشته است.

Keywords:

قرآن , حضرت یوسف (ع) , بدر چاچی , اشعار