مصطفی آدرسی - استادیار، گروه ژئوتکنیک و آب، دانشکده عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی
هادی انصاری - دانشجو مقطع کارشناسی ارشد، گرایش ژئوتکنیک، دانشکده عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی

این بررسی و مرور مقالات تلاشی برای بحث و پرداختن به چندین موضوع در مورد پتانسیل استفاده از تراشه آسفالت در مخلوط های بتن غلتکی است. اگرچه بسیاری از محققان بررسی های مهم و گسترده ای در مورد مناسب بودن استفاده از تراشه آسفالت در مخلوط های بتن معمولی ارائه داده اند، اما در مورد مخلوط های بتن غلتکی این موضوع به طور گسترده بررسی نشده است. در ابتدا، مروری کوتاه در مورد خصوصیات فیزیکی تراشه آسفالت خواهد شد. پس از آن، روش های طراحی مخلوط بتن غلتکی و اثر تراشه آسفالت بر خواص مهندسی آن پرداخته خواهد شد. خصوصیات مهندسی که مورد بحث قرار خواهد گرفت عبارتند از: درصد رطوبت بهینه، حداکثر چگالی خشک، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مقاومت کششی غیرمستقیم (تست برزیلی)، مدول الاستیسیته، چغرمگی، مقاومت در برابر سایش، تخلخل، جذب آب و حمله اسیدها هستند. بر اساس این ویژگی ها، بررسی وضعیت کلی با تجزیه و تحلیل و جمع بندی یافته ها بر اساس چندین مقاله تحقیقاتی موجود انجام گرفته است. در نهایت از مرور مطالعاتی حاضر میتوان دریافت که تراشه آسفالت ظرفیت زیادی برای استفاده به عنوان جایگزینی برای مصالح دانه ای طبیعی برای تولید مخلوط های روسازی بتنی غلتکی با وجود تاثیرات منفی مشاهده شده در تعدادی از ویژگی های مهندسی دارا می باشد

تراشه آسفالتی، روسازی بتن غلتکی، مقاومت خمشی، چغرمگی، مکانیسم شکست