بررسی اثر مسلح کننده های ژئوگرید بر روی کاهش ضخامت لایه آسفالتی روسازی انعطاف پذیر با مقایسه میزان نشست تحت بار دینامیکی

در مفاله حاضر در ابتدا به مطالبی به مقدمه، بیان و تشریح مسئله، تعیین روش انجام این پژوهش و در ادامه، به نحوهی روند مدلسازی مخلوط بتن آسفالتی تعریف شده بر اساس پارامترهای خزشی آسفالت بین در پرداخته شده است. در ادامه برای بررسی تاثیر ژئوگرید بر روی ضخامت لایه آسفالتی (کاهش ضخامت)، به مقدارهای ۱۰ ، ۲۰ و ۳۰ درصد کاهش ضخامت لایه بتن آسفالتی که با سه نمونه مسلح کننده ژئوگرید با مدول های الاستیک ۱۰ ، ۲۰ و ۳۰ گیگاپاسکال و اندازه مش یکسان ۳ سانتیمتر تقویت می شوند، تحت بارگذاری دینامیکی، میزان نشت در مرکز بارگذاری مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد. با استفاده از بررسی و مقایسه نشست در مرکز بارگذاری همچنین لایه های مختلف مخلوط بتن آسفالتی مسلح شده با ژئوگرید در نرم افزار آباکوس، برای به دست آوردن خیز پرداخته شده است. هندسه مدل تعریف شده در این پژوهش بر اساس جزئیات اجرایی روسازی پروژه حرم تا حرم قطعه گرمسار-سمنان می باشد. استفاده از تقویت کننده های ژئوگرید سبب کاهش نشت روسازی تحت بارهای سیکل یک اعمالی توسط با وسایل نقلیه می شود. همچنین خروجی مهم دیگر این تحقیق کاهش ضخامت لایه آسفالتی در استفاده از این تقویت کننده ها می باشد که موجب کاهش هزینه های ساخت می گردد.

Keywords:

مخلوط بتن آسفالتی , تغییرشکل های دائمی , ژئوگرید , مسلح کننده , آباکوس , المان محدود