ارزیابی دقت شبکه های عصبی مصنوعی در برآورد دبی حداکثر لحظه ای، مطالعه موردی: حوزه های آبخیز استان فارس

برآورد دبی اوج سیلاب در حوزه ­های آبخیز یکی از مهم ترین مسائلی است که هیدرولوژیست­ ها و کارشناسان بخش آب را به خود مشغول کرده است. یکی از روش های نوین در حل مسائل مهندسی آب و رودخانه ها و همچنین، برآورد دبی اوج لحظه­ ای، استفاده از شبکه­ های عصبی مصنوعی می باشد که با الگوبرداری از شبکه مغز انسان ضمن اجرای فرآیند آموزش، روابط درونی بین داده ها را کشف و برای موقعیت های دیگر تعمیم می دهد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه کارآیی روش شبکه عصبی مصنوعی و روش­ های تجربی برآورد دبی اوج لحظه­ ای در تعدادی از حوزه­ های آبخیز استان فارس می­ باشد. برای این منظور ابتدا آمار دبی حداکثر روزانه و دبی اوج لحظه­ ای هفت ایستگاه هیدرومتری در طی یک دوره آماری ۲۴ساله جمع آوری و پس از رفع نواقص آماری و حذف داده­ های پرت، مقادیر دبی اوج لحظه­ ای به کمک روش شبکه عصبی مصنوعی و سه روش تجربی Fuller ،Sagal و Steiner و Fill برآورد شد. سپس نتایج به دست آمده از دو روش شبکه عصبی مصنوعی و روش­ های تجربی براساس معیارهای RMSE ،MAE و R۲ مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برآوردهای شبکه عصبی در تمامی ایستگاه­ ها در مقایسه با برآورد مدل­ های تجربی از دقت بالاتری برخوردار می­ باشد که نشان­ دهنده پایین بودن خطاها در مدل شبکه عصبی نسبت به مدل­ های تجربی است.

Keywords:

ایستگاه هیدرومتری , دبی اوج , دبی روزانه , روش تجربی , مهندسی رودخانه