نحوه ایجاد مدل ‎های دبی‎–‎مدت‎–‎فراوانی‎ ‎با روش سری زمانی جزئی، مطالعه موردی: ایستگاه سلطانی هلیل رود

در مطالعات پروژه­های آبی نه تنها مقدار بیشینه دبی لحظه­ای جریان مورد نیاز است، بلکه برآورد دبی متوسط بیشینه و حجم­های مرتبط با آن نیز در مدت مشخص و در دوره بازگشت­ های مختلف مورد نیاز است. روشی که در مقاله معرفی و استفاده شده، به کارگیری سری زمانی جزئی در نمونه­گیری است. به عبارت دیگر، نمونه­گیری از سری­ های زمانی بالاتر از یک آستانه معین است. در این روش، ممکن است در یک سال چند بیشینه وجود داشته باشد و یا در یک سال داده های بالاتر از آستانه انتخاب شده وجود نداشته باشد. مزیت این روش در این است که اجازه انتخاب مقادیری را می­دهد که نماینده مناسب­تری برای جامعه آماری سیلاب­ها است. تنها مزیت نمونه گیری از داده های بیشینه سالانه و به صورت یک عدد بیشینه در هر سال این است که داده های اخذ شده از یک دیگر مستقل هستند، اما می­توان با آزمون استقلال و ایستایی، معایب روش سری جزئی را که نمونه های بیش تری در سال اخذ می­کند، برطرف نمود. در مطالعه حاضر، ایستگاه آب سنجی سلطانی بافت بر سرشاخه هلیل رود به عنوان مبنای کار انتخاب شده است. این رود در قسمت غرب استان کرمان واقع است. هرچند از لحاظ تئوری نتایج نشان می­دهد که در دوره بازگشت حدود ۱۰ سال و پائین تر روش سری جزئی، ارقام بیش تری ارائه می­کند، ولی مقایسه نتایج آن در ایستگاه سلطانی بافت با ۲۷ سال آمار، قابل ملاحظه نبوده است. روش سری جزئی نسبت به روش بیشینه سالانه زودتر به جامعه آماری نزدیک می­شود و برای ایران که طول دوره های آماری آن کوتاه است، مناسب است. با انجام این مطالعه نرم افزارهای لازم برای ایران تهیه و معرفی شده است.

Keywords:

دبی‎ ‎لحظه ای , دبی متوسط بیشینه , دوره بازگشت , سیلاب‎‎ , نموته گیری