علی ایزانلو - استادیار زبان شناسی همگانی دانشگاه فردوسی مشهد
شهلا شریفی - استادیار زبان شناسی همگانی دانشگاه فردوسی مشهد

در خصوص رابطه­ی میان صورت و معنی نشانه­ها، بر اساس دیدگاه غالب و پذیرفته شده در محافل زبان­شناسی، این رابطه عموما قراردادی و اختیاری است. در پژوهش حاضر، با استفاده از ابزارهای انگیختگی، نشانه­های یک زبان اشاره­ی خانگی مورد بررسی قرار گرفته است. داده­های تحقیق در طول دو سال از طریق مصاحبه­ با فرد اشاره­گر گردآوری شده است. پس از گردآوری مجموعه نشانه­های اشاره­ای، تک­تک نشانه­ها مورد بررسی قرار گرفته و رابطه­ی صورت هر یک از نشانه­ها با معنی آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. هر نوع شباهت صوری و یا ارتباط منطقی میان صورت و معنی نشانه­ها فهرست شده، در نهایت مجموعه­ای از ابزارهای انگیختگی به کار رفته برای خلق ارتباط معنی­دار میان صورت و معنی نشانه­ها ارائه شده است. این تحقیق نشان می­دهد که میان صورت و معنی نشانه­های این زبان اشاره­ی خانگی، رابطه منطقی و معنی­داری بر اساس الگوهای انگیختگی برقرار است. 

زبان اشاره ی خانگی, ابزارهای انگیختگی, رابطه ی معنی دار