وحیده ابوالحسنی زاده - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان

در این تحقیق، به­منظور مطالعه همبسته­های آوایی تکیه در زبان فارسی، یک جفت کمینه "تاب-ش" (تاب او) و "تابش" (انعکاس نور) در جایگاه مسند جمله ی «اون- مسند- فعل ربطی»[۱] قرار داده شدند و جمله­های مذکور به صورت خبری و سوالی و با یک بار تکرار ضبط شدند. با استفاده از نرم­افزار PRAAT، متغیرهای دیرش، انرژی، بسامد سازه­های اول، دوم و سوم، مقدار بسامد پایه و مرکز ثقل طیفی واحدهای آوایی اندازه­گیری شد. آزمون تولید با دوازده گویشور نشان داد که بسامد پایه مهم ترین همبسته ی آوایی تکیه در زبان فارسی  است و مقدار دیرش، انرژی، مرکز ثقل طیفی و بسامد سازه در تمایز تکیه نقش موثری ندارد. [۱] - «اون تاب-شه» [un  tɑb-eʃ-e] و « اون تابشه» [un tɑbeʃ-e].

دیرش, بسامد پایه, مرکز ثقل طیفی, همبسته ی آوایی, گروه واژه بست