تاثیر شش هفته تمرین اختصاصی فوتبال و روش های مختلف بازیافت بر سرعت، پرش عمودی و شاخص های آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال

زمینه و هدف: انجام فعالیت ورزشی بدون بازیافت مناسب، احتمالا آسیب های ناشی از ورزش را باقی می گذارد یا باعث درد و رنج ورزشکار می شود. ازاین رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین اختصاصی فوتبال و روش های مختلف بازیافت بر سرعت، پرش عمودی و آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال به اجرا درآمد. روش تحقیق: تعداد ۳۶ فوتبالیست جوان و نخبه شهر بیرجند به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به ۴ گروه بازیافت غیرفعال، بازیافت فعال، شناوری در آب سرد و ماساژ تقسیم شدند. آزمودنی ها ابتدا یک جلسه دویدن رفت و برگشت در مسافت ۲۰ متر تا سرحد واماندگی انجام دادند و سپس در یکی از روش های بازیافت ۲۰ دقیقه ای شرکت کردند. پس از آن ۶ هفته تمرینات اختصاصی فوتبال به اجرا درآمد و سپس یک جلسه فعالیت وامانده ساز و روش های بازیافت ۲۰ دقیقه ای تکرار گردید. شاخص های لاکتات دهیدروژناز (LDH) و کراتین کیناز (CK) با روش الایزا، سرعت با آزمون دوی سرعت های تکراری بانگسبو، و توان بی هوازی با آزمون پرش عمودی اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، t وابسته و توکی در سطح معنی داری ۰۵/۰< p استخراج گردید. یافته ها: روش بازیافت غیرفعال و ماساژ متعاقب ۶ هفته تمرینات اختصاصی فوتبال موجب کاهش آنزیم LDH (به ترتیب با ۰۱/۰= p و ۰۴/۰=p) و روش بازیافت ماساژ موجب کاهش CK (۰۰۱/۰=p) شرکت کنندگان شد. از طرف دیگر، روش بازیافت آب سرد موجب بهبود سرعت شرکت کنندگان گردید (۰۱/۰=p)، اما بازیافت آب سرد و ماساژ بهبود پرش عمودی را در پی داشت (۰۱/۰=p). نتیجه گیری: غوطه وری در آب سرد و بازیافت فعال در بین جلسات تمرینی، موجب تسریع بازیابی عملکردهای جسمانی (سرعت و توان انفجاری) و کاهش شاخص های آسیب عضلانی (CK و LDH)  بازیکنان فوتبال  می گردد.

Keywords:

بازیافت , فعالیت وامانده ساز , تمرینات اختصاصی فوتبال , آسیب عضلانی , عملکرد عضلانی