پیمان منوچهری - دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، صندوق پستی ۴۵۶۳-۱۱۱۵۵، تهران- ایران
سعید علمدار میلانی - پژوهشکده ی چرخه ی سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم وفنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
حسین ابوالقاسمی - دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، صندوق پستی ۴۵۶۳-۱۱۱۵۵، تهران- ایران

توانایی نانوذرات تیتانوسیلیکات ساخته ­شده به ­روش آب­گرمایی وعامل­دار­شده با گروه عاملی آمینه­­ (۲TiSiNH) برای جذب یون های توریم­ (IV)ازمحلول ها ی آبی درسیستم ناپیوسته بررسی شد. اثر چهار متغیر مستقل فرایندی شامل pH محلول، غلظت اولیه ­ی توریم(IV)­، مقدار جاذب ­و دما با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) بر پایه­ ی طرح مرکب مرکزی (CCD)مورد ارزیابی قرارگرفت.اعتبارمدل درجه ­ی دوم با استفاده از ضریب تعیین بررسی شد. نتایج بهینه ­سازی نشان داد که میزان­ جذب توریم (IV)­تحت شرایط بهینه،­۰۴/۸۳میلی­ گرم بر­گرم است. نتایج مدل سازی نشانداد که داده ­های تجربی سینتیک جذب توریم، به وسیله ­ی مدل دونمایی بهتر برازش می ­شوند وایزوترم لانگمویرداده­ های تجربی تعادلی جذب را به خوبی توصیف می کند. حداکثرظرفیت جذب ۲TiSiNH برای توریم به وسیله ­ی ایزوترم لانگمویر۱-mg g  ۷۱/۸۷ تخمین زده شد.

جذب توریم, تیتانوسیلیکات, عامل دار شده, روش سطح پاسخ, طرح مرکب مرکزی