تولید و اصلاح نانوالیاف پلی استایرن آکریلونیتریل- پلی کربنات و بررسی رفتار جذبی آن نسبت به اورانیم در محیط های آبی
عنوان مقاله: تولید و اصلاح نانوالیاف پلی استایرن آکریلونیتریل- پلی کربنات و بررسی رفتار جذبی آن نسبت به اورانیم در محیط های آبی
شناسه ملی مقاله: JR_JONSAT-39-4_008
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JONSAT-39-4_008
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد نادری - دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، صندوق پستی: ۸۳۱۱۱-۸۴۱۵۶، اصفهان ایران
سیدمحمد قریشی - دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، صندوق پستی: ۸۳۱۱۱-۸۴۱۵۶، اصفهان ایران
محمود فیروززارع - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
محمدرضا الماسیان - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
خلاصه مقاله:
احمد نادری - دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، صندوق پستی: ۸۳۱۱۱-۸۴۱۵۶، اصفهان ایران
سیدمحمد قریشی - دانشکده ی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، صندوق پستی: ۸۳۱۱۱-۸۴۱۵۶، اصفهان ایران
محمود فیروززارع - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
محمدرضا الماسیان - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران
حذف و بازیابی اورانیم از محیط های آبی از دیرباز مورد توجه دانشمندان و پژوهشگران این عرصه بوده است. در این پژوهش سعی شده است با تولید نانوجاذب نانوالیاف پلیاستایرن آکریلونیتریل و چندسازه ی آن با پلیکربنات با روش نیروریسی و اصلاح شیمیایی آنها، امکان جداسازی اورانیم از پس آب های هسته ای و دیگر محیط های آبی فراهم شود. اصلاح شیمیایی این نانوالیاف با تبدیل گروه های نیتریل به آمیدوکسیم در محلول هیدروکسیل آمین و سپس قلیایی کردن آن ها در محلول سدیم هیدروکسید ۲.۵ درصد صورت پذیرفت. طیف بینی زیرقرمز، تبدیل گروه های نیتریل به گروه های آمیدوکسیم را اثبات کرد. ظرفیت جذب بیشینه برای پلیاستایرنآکریلونیتریل برابر با ۷۹.۸ میلیگرم اورانیم بر گرم جاذب و برای چندسازه ی آن با پلیکربنات برابر با ۳۸.۵ میلیگرم اورانیم بر گرم جاذب به دست آمد. با بررسی اثر pH محیط مشخص شد که بهترین عملکرد جذبی در ۴ pH واقع می شود. در نهایت واجذب اورانیم از این جاذب با محلول ۱ مولار Na۲CO۳ و H۲O۲ بررسی و بهره ی واجذب بیش از ۹۰% تعیین شد.
کلمات کلیدی: جاذب, اورانیم, نانوالیاف, پلی استایرن آکریلونیتریل, پلی کربنات
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1361550/